• 2

Wenecja (Venezia)

Podróż: Fratelli d' Italia, czyli moje włos ...
Miejsce: Wenecja, Włochy, Europa

• 
• Lipiec 1998. Przed bazyliką p.w. św. Marka. W roku 828 kupcy weneccy wykradli szczątki świętego z Aleksandrii i przywieźli do Wenecji. Pomysł pochowania ciała ewangelisty związany jest z legendą, zgodnie z którą Marek podczas podróży morskiej do Rzymu zatrzymał się na lagunie. Tu ujrzał anioła, który słowami: "Pax tibi, Marce evangelista meus", ujawnił mu miejsce pochowania. Św. Marek został obwołany patronem niezależnej Wenecji (pod zwierzchnictwem Bizancjum był nim św. Teodor z Amasei). Skrzydlaty lew, symbol św. Marka, przytrzymujący otwartą księgę z wyrytymi słowami anioła stał się herbem republiki. Budowla, wzorowana na kościele p.w. św. Apostołów z Konstantynopola, została zaprojektowana w stylu bizantyjskim na planie krzyża greckiego, z pięcioma kopułami rozmieszczonymi nad nawami w ramionach krzyża i nad polem w przecięciu się naw. Konstrukcja czasz przypomina rozwiązania architektury islamu. Fasada była wielokrotnie rozbudowywana i przebudowywana. Po roku 1204 dobudowano narteks otaczający ramię wejściowe kościoła. Zgodnie z życzeniem doży Domenico Selvo (?-1087), każdy statek wenecki zobowiązany był do przywożenia darów służących ozdobie nowej świątyni. Stąd różnorodność stylistyczna wielu detali architektonicznych. Od strony Placu św. Marka kościół zdobi szeroka (52,0 m) fasada z pięcioma portalami zwieńczonymi półkolistymi tympanonami ozdobionymi barwnymi mozaikami. Środkowy portal zdobi romańskie obramowanie. Mozaika przedstawia zmartwychwstałego Chrystusa. Dekorację drzwi rozpoczęto około 1255 roku, a ukończono na początku XIV wieku. Nad portalami znajduje się pozioma galeria (Loggia dei Cavalli). Środkową jej część zdobią cztery konie z kwadrygi. Są to kopie rzeźby przywiezionej w 1204 roku z hipodromu w Konstantynopolu na polecenie doży Enrico Dandolo (1107-1205) - oryginały znajdują się w Museo Marciano. Napoleon Bonaparte (1769-1821), po zdobyciu miasta kazał wywieźć je do Paryża, skąd powróciły po przejściu Wenecji pod zwierzchnictwo austriackie. Powyżej galerii, w osiach drzwi, widnieją cztery półkoliste pola, obramowane ostrymi łukami w stylu późnego gotyku lombardzkiego z elementami wczesnego renesansu florenckiego (XIV-XV wiek). Na szczycie środkowego łuku umieszczona jest statua św. Marka, dzieło Niccolò Lambertiego (ok. 1370-1451), poniżej zaś - złoty lew św. Marka.