idę tym grzbietem

Komentarze

2. 
   bkrystina (11.12.2009 9:44) +1

   pamiętam kiedyś posżłam na spacer brzegiem jeziora. Tak sobie szliśmy i szliśmy - było jedno zakole potem drugie zakole, potem stwierdziliśmy że nie będziemy wracać tylko człapać do przodu i tak przeszłismu ponad 20 km. (napotkany miedzkaniec powiedział " na szagę jest 10 km ")
3. 
   pt.janicki (05.12.2009 20:35) +1

   ...no, i jakie proste!
4. 
   slawannka (05.12.2009 18:30) +1

   to powiem łatwiej;) - z daleka wydawało się, że jest pagórek, za nim zaraz drugi, a na końcu trzeci, taki trochę górowaty, mniej pagórkowaty. I jako że zawsze idę do czegoś co jest na końcu, to chciałam dojść do tego trzeciego. A w praktyce było tak, że co prawda z jednego pagórka na drugi się szło zboczem, nieco w górę, nieco w dół, to jak doszłam do przedostatniego nagle się okazało że między jednym i drugim jest - może nie przepaść, ale bardzo stromo w dół. A w bok można było zejść łagodnie... Uff!
5. 
   pt.janicki (05.12.2009 17:22) +1

   ...hm, ...brzmi jak sofizmat...
6. 
   slawannka (05.12.2009 11:59) +1

   ale żeby dojść do góry tak czy tak trzeba było zejść w dół!
7. 
   pt.janicki (05.12.2009 11:16) +1

   ...po przeczytaniu Twojej relacji jasnym jest, że trzymanie się góry nie spowodowałoby kłopotów, ale zejście w dół dało ten skutek, że "większość" dostała "jasność" na temat problemów z górą...
   
   ...w sumie...?