-
-
- W centrum miasta. 29 sierpnia 1842 roku podpisano w Nankinie traktat kończący pierwszą wojnę opiumową (1839-1842). Jednym z jego postanowień było przejęcie Hongkongu, znajdującego się dotąd w rękach chińskich, przez Wielką Brytanię. Obszar Hongkongu został następnie powiększony o tzw. Nowe Terytoria, wydzierżawione Wielkiej Brytanii w 1898 roku na 99 lat. Terytoria te objęły północną część półwyspu Kowloon, tereny na południe od rzeki Shenzhen oraz liczne wyspy (największe z nich to: Lantau, Lamma, Cheung Chau oraz Peng Chau). Znajduje się tu też najwyższy szczyt terytorium Hongkongu - Tai Mo Shan, wznoszący się na wysokość 957 m n.p.m. Nieoficjalną stolicą Hongkongu zostało miasto Victoria. Hongkong rozwinął się znacznie w II połowie XX wieku, stając się swoistym pomostem gospodarczym i kulturalnym między światem zachodnim a komunistycznymi Chinami. Z powodu małej ilości miejsca, nadającej się na wznoszenie nowych budynków nie pozostało w Hongkongu zbyt wiele kolonialnych zabytków. Miasto jednakże odznacza się dużą liczbą nowoczesnej zabudowy. Na mocy umowy chińsko-brytyjskiej zawartej w roku 1984 ustalono warunki, na których Hongkong powrócił do Chin po upływie okresu dzierżawy w 1997 roku. Chiny zobowiązały się pozostawić władzom Hongkongu do roku 2047 dużą autonomię we wszystkich sprawach, z wyjątkiem polityki zagranicznej i sił zbrojnych. 1 lipca 1997 roku ChRL objęła w posiadanie Hongkong.
-
