-
-
- Tabgha dziedziniec sanktuarium Rozmnożenia Chleba. Tradycja chrześcijańska lokalizuje miejsce cudu u podnóża Góry Błogosławieństw nad Jeziorem Genezaret. W usytuowanym na południe od Kafarnaum klasztorze niemieckich benedyktynów znajdują się pozostałości bizantyjskiej bazyliki, upamiętniającej ów cud. Przed głównym ołtarzem starożytny twórca mozaik przedstawił kosz z chlebami i rybami. Chleby są cztery. Piątym, brakującym na mozaice chlebem, ma być wg intencji artysty, chleb eucharystyczny, spoczywający na ołtarzu ponad mozaiką w czasie Mszy św. Mozaikę tę znaleziono na poziomie niższym niż obecna podłoga kościoła i podniesiono ją do poziomu obecnej posadzki. Pozostałe mozaiki przedstawiają motywy nilotyczne, faunę i florę okolic Jeziora Genezaret. Pod koniec IV wieku sanktuarium odwiedziła starożytna pątniczka z Hiszpanii Egeria. W swym "Itinerarium" zanotowała, iż w miejscu pierwszego rozmnożenia istniał kościół. W świątyni tej czczono kamień, na którym Chrystus miał kłaść rozmnażane chleby. Pierwotny kościół powstał około roku 350, zbudowany przez nawróconego Żyda o imieniu Józef. W roku 450 zbudowano tam kościół bizantyjski, skierowany na wschód z fundacji ówczesnego patriarchy Jerozolimy - Martyriosa (418-186). Skała, na której odbył się ten cud, została obrobiona, zmniejszona i położona pod ołtarzem. W IX wieku mnich Epifaniusz poświadczył istnienie dużego kościoła w miejscu cudu. Wykopaliska potwierdzające pozostałości tych świątyni przeprowadzili tu niemieccy archeolodzy Mader i Schneider w 1923 roku. Benedyktyni wznieśli obecny klasztor w roku 1956. Na dawnych fundamentach w roku 1982 wybudowano natomiast nowy kościół.
-
