• 7

Pomnik Alberta Schweitzer'a.

Podróż: Jest Taki Kraj, Umiłowany Kraj-Hola ...
Miejsce: Deventer, Holandia, Europa

• 
• Albert Schweitzer (ur. 14 stycznia 1875 w Kaysersberg w Alzacji, zm. 4 września 1965 w Lambaréné w Gabonie) – francusko-niemiecki (alzacki) teolog i duchowny luterański, filozof, organista, muzykolog, lekarz.
  
  
  
  W 1953 otrzymał za założenie szpitala w Lambaréné w Gabonie Pokojową Nagrodę Nobla za rok 1952.
  
  
  
  Biografia
  
  
  
  Był synem alzackiego pastora. Odebrał staranne wykształcenie – studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie w Strasburgu i na Sorbonie, a także naukę gry na organach u Karola Marii Widora. Po uzyskaniu doktoratu z filozofii i habilitacji z teologii zdecydował się na rozpoczęcie studiów medycznych, po ukończeniu których wyrzekł się kariery naukowej i koncertowania, by jako lekarz nieść pomoc Afrykańczykom, w założonym w 1913 roku przez siebie i żonę, Helenę Breslau, szpitalu w Lambaréné (obecnie Gabon).
  
  
  
  W latach 1917–1918 jako obywatel niemiecki został internowany we Francji. W 1924 roku powrócił do Lambaréné i przystąpił do rozbudowy szpitala (m.in. o leprozorium). Odbywał sporadyczne podróże do Europy i USA, dając koncerty, nagrywając płyty i wygłaszając odczyty w celu zdobywania funduszy na utrzymanie szpitala.
  
  
  
  Jest jednym z najważniejszych badaczy życia i twórczości Jana Sebastiana Bacha. Fundamentalne dzieło Schweitzera, monografia Jan Sebastian Bach z 1908 roku, przez cały wiek XX była punktem wyjścia dla kolejnych opracowań i interpretacji dorobku niemieckiego kompozytora.
  
  
  
  W 1951 r. otrzymał pokojową nagrodę księgarzy niemieckich, a w 1952 r. Pokojową Nagrodę Nobla.