Komentarze
-
Na pewno nim nie była u zarania, ale taką konotację nadał jej - niestety - nazizm. Dziś w swoim pierwotnym znaczeniu występuje właściwie w Indiach i krajach Dalekiego Wschodu. W Europie, a właściwie szerzej - w kręgu cywilizacji zachodniej - raczej nikt nie potraktuje swastyki, jako symbolu szczęścia, pomyślności, czy też znaku solarnego. Sama nazwa "swastyka" pochodzi od sanskryckich słów ludów aryjskich: su (dobrze), asti (on jest), svasti (powodzenie) svastika (tworzący dobrobyt). Słowo to poraz pierwszy odnajdziemy w indyjskiej "Harivamsa". Ten prastary i rozpowszechniony symbol o ramionach zwróconych w prawo uosabiał szczęście i ochronę przed złymi demonami. Na początku był związany z kultami solarnymi wielu pierwotnych plemion. Przedstawiał słońce, wskazując na jego ruch po nieboskłonie lub koło rydwanu boga-słońca. Dlatego też oznaczał światło, płodność i powodzenie. Jego przeciwieństwem była lewoskrętna sauvastika (ale to rozróżnienie znane było praktycznie tylko w Indiach). Inna rzecz, że o ile w świetle tragicznych doświadczeń II wojny światowej w Europie używanie tego znaku objęte jest słusznym zakazem, to niepojęte jest powszechne przyzwolenie i tolerowanie symboli innych totalitarnych ideologii, równie zbrodniczych, jak nazizm i mających na sumieniu nie mniej (a licząc kraje pozaeuropejskie - Chiny, Koreę Płn, Wietnam, Kambodżę - nawet więcej) ofiar.
-
...całkiem niedawno ktoś z wymiaru sprawiedliwości stwierdził, że swastyka wcale nie jest symbolem nienawiści. Na pewno do początku lat dwudziestych ubiegłego wieku nie była, ale wiele symboli i słów najpierw kradziono a potem nadawano im inne znaczenia...