• 5

Charleston (SC)

Podróż: Ameryka 2012 (2) - Północ-Południe
Miejsce: Charleston, Karolina Południowa, Stany Zjednoczone Ameryki , Ameryka Północna

• 
• Kościół episkopalny p.w. św. Michała (St. Michael's Episcopal Church) jest zlokalizowany przy Meeting Street w centrum historycznej dzielnicy Charlestonu. Jest jednym z najwspanialszych amerykańskich kościołów z epoki kolonialnej. Jest zarazem najstarszym kościołem w Charlestonie. Choć architekt nie jest znany, wiadomo, że kościół został zbudowany pomiędzy 1752 i 1761 rokiem. Przypomina on inne świątynie, wznoszone w Ameryce w XVIII wieku i wzorowane na ówczesnych kościołach angielskich. Pod wieloma względami przypomina on londyński St. Martin-in-the-Fields, zaprojektowany przez Jamesa Gibbsa (1682-1754). Elegancka budowla posiada wielki klasyczny portyk i wysoką 62-metrową wieżę. Przed wybuchem wojny o niepodległość kościół był ważnym ośrodkiem oporu przeciw władzy Brytyjczyków. W czasie wojny wieża kościoła była ostrzeliwana przez angielskie okręty. W nadziei, że będzie mniej widoczna pomalowano ją wówczas na czarno, ale odcinała się jeszcze wyraźniej na tle błękitnego nieba. Aby wesprzeć wysiłek wojenny, metalowe poszycie dachu zostało wtedy przetopione na kule. W czasie następnych konfliktów wieża kościoła służyła za punkt obserwacyjny, a w czasie pokoju była wykorzystywana, jako znak nawigacyjny i przeciwpożarowy punkt obserwacyjny. Kościół św. Michała zdumiewająco dobrze przetrwał wojny, huragany, pożary i trzęsienia ziemi, które miały miejsce od czasu jego budowy. Obecny portyk pochodzi z końca XIX wieku i jest repliką poprzedniego, zniszczonego przez trzęsienie ziemi w 1886 roku. Wnętrze świątyni zachowało tradycyjny XVIII-wieczny angielski charakter. Zachowały się ławki z drewna cedrowego, z których korzystał George Washington (1732-1799) w 1791 roku i generał Robert Edward Lee (1807-1870) w 1861 roku. Będące dumą kościoła dzwony zostały zakupione w Anglii w 1764 roku. Podczas wojny o niepodległość zostały one wywiezione do Anglii, jako zdobycz wojenna, jednakże zostały zwrócone do Charlestonu przez londyńskiego kupca, który je nabył. W czasie wojny secesyjnej zostały odesłane do Columbii, lecz pękły podczas wielkiego pożaru w 1865 roku. Ich metalowe części zostały wysłane do Anglii, przetopione i odlane w oryginalnych formach, a po powrocie do Charlestonu ponownie zawieszone w kościele..