• Kaunos
  • Pierwsze osady pojawiły się tutaj, gdy ludzkość zaczęła się wyłaniać z okresu neolitu, około pięciu tysięcy lat temu. Pierwotni mieszkańcy przybyli prawdopodobnie z głębi Azji Mniejszej i znaleźli się pod wpływem kultury fenickiej i egejskiej. W pobliżu, w stosunkowo niedalekim Telebehi – antycznym Telmessos, a współczesnym Fethiye – znajdowała się kolebka języka licyjskiego.



    Chociaż Kaunos było typowym miastem pogranicza, gdzie zwykle zbiegają się wpływy różnych kultur, to jednak długo zachowywało niezależność. Później, kulturowo przynależne do Licji, często – jak byśmy dzisiaj powiedzieli: politycznie – bywało w obszarze Karii.



    W roku 313 miasto zajął jeden z wodzów Aleksandra Wielkiego, Antygonos. Po śmierci Aleksandra znalazło się w orbicie państwa Selucydów i egipskiej dynastii Ptolemeuszów i zapewne wówczas zostało poddane bardzo intensywnej hellenizacji. Przez jakiś czas należało do Rodos, później na czterdzieści lat uzyskało niezależność, by ostatecznie w 129 roku p.n.e. wejść w skład imperium rzymskiego, w granicache prowincji Azja.



    Wiadomo, że w okresie wczesnochrześcijańskim znajdowało się tu biskupstwo, jednak stopniowo Kaunos zaczęło tracić znaczenie. Rzeka, przez wieki meandrując i niosąc piasek, usypała w ujściu oddzielającą ją od morza mierzeję, przed którą powstał bagnisty zalew. Dawny port zamulił się i odsunął o trzy kilometry od życiodajnego morza. Zalew zarósł trzcinami wysokimi na trzy metry.



    Przecięte zostały złote nici handlowych powiązań – statki popłynęły do nowych portów, nowymi szlakami. Reszty dokonały inne przypadłości: pożary, wojny, trzęsienia ziemi i ostatecznie malaria, która przyszła z powstałych obok bagien. Tak dopełnił się los miasta znanego niegdyś z uprawy fig.
aysha_5

aysha_5

Asia Semik
Punkty: 51735