Podróż Holy Cow, czyli o Indiach bez ceregieli

Ciężko jest docenić azjatycką aglomerację będąc Europejczykiem. Ciężko, bo są nieporównywalne. To co dla nas jest nieznośne i obrzydliwe, w Delhi i innych miastach subkontynentu jest normą. Czyli, aby pokochać Indie muszę obniżyć swoje standardy? W tym niemiłosierie chaotycznym i pogmatwanym mieście udało nam się zobaczyć Czerwony Fort, czyli jedną z zatrzęsienia podobnych do siebie budowli rozsianych po całym kraju. Inspirujące? Na pewno nie. Satysfakcjonujący okazał się jednak fakt, że przeżyliśmy riksze, ulice, skrzyżowania, upierdliwych sprzedawców, widok umierająych zwierząt i nadmiar biedy i udręczenia. Wiemy, że to dopiero początek.

Święte miasto położone nad brzegiem Gangesu, najbrudniejszej masy wody jaką widziałem, a parę rzek i rzeczek dane mi było zobaczyć. W Gangesie mają miejsce wszystkie etapy ludzkiego życia, no i śmierci jako jego części oczywiście. Poza ceremoniami pogrzebowymi nad jego brzegami udało się nam zobaczyć pływające trupy świń, kozła, więcej śmieci niż warszawskie MPO może sobie wyobrazić i wiele niezidentyfikowanych przedmiotów. Po świętej rzece pływa się wynajętymi łodziami lawirując pomiędzy myjącymi się i piorącymi ubrania mieszkańcami miasta. Poza ghatami, czyli schodami w nadbrzeżu i świątyniami rozsianymi dokoła miasto wygląda jak każde inne... indyjskie oczywiście:)

Przez zupełny przypadek i niezmiernie skomplikowany system kolei w Indiach trafiamy na kilka ładnych godzin do miejscowości Gwalior, która słynie (i tu uwaga - totalne zaskoczenie) z Fortu. Parę minut targowania i przeganiania i już jesteśmy przed świątyniami i pałacami. Po raz kolejny swoich emocji nie muszę utrzymywać w wodzach - jest całkiem całkiem jak na zupełnie nieodwiedzaną przez turystów miejscowość. Dodatkowo hinduska architektura świątyń rozsiana wokół kompleksu jest przyjemnym zaskoczeniem.

Jak zawsze podczas naszych podróży obieramy sobie atrakcję, która stanowić ma kwintesencję miejsca, które odwiedzamy. W Ameryce południowej to było Machu Picchu, w Azji Wielki Mur Chiński, w Indiach nie może się obyć bez Taj Mahal. Ten ogromny pomnik - symbol miłości, prawdopodobnie najsłynniejszy element indyjskiej kultury wybudowany został w miejscowości Agra. Wiele komentuje się na temat tej mieściny i w większości są to komentarze niezbyt pochlebne. Moim skromnym zdaniem zupełnie niesłusznie. Nie jest aż tak źle, a sam Taj Mahal też ma swój urok. Czy jest w tym samym stopniu zniewalający jak ruiny Inków w Peru, niestety nie. Jest to jednak budynek piękny i wyjątkowo świetnie fotografujący się w ciągu dnia.

Jedno z najsłynniejszych miast Radżystanu, które słynie z pięknej architektury i kolosalnych korków. Niepodal Jaipuru znajduje się Fort w Amber, niesamowicie majestatyczny w swym pięknie i lokalizacji. Bursztynowy kolor murów i przepych wnętrz, spotęgowany przez otaczający fort górski krajobraz są nie do opisania. W samym Jaipur zobaczyliśmy jeszcze przedziwne obserwatorium Jantar Mantar i fantastyczny różowy budynek Hawa Mahal. Tym, którzy czytają przewodniki i napotkają w przyszłości negatywne komentarze na temat "różowego miasta" jak i pozostałych dwóch rozpoczynających się na "J" w Radżystanie, proponuję o nich zapomnieć. Naprawdę warto zobaczyć.

Z parkami narodowymi tak już jest, że oferują fantastyczne ceny za safari, na krótych nie da się praktycznie zobaczyć nic. Owszem kilka jelonków i ptaszków, ale gdzie te tygrysy. Podobno jest ich tylko 26, z czego 11 przebywa na terenie dostępnym dla turystów. Szanse są raczej niewielkie.

Udaipur jest kwintesencją tego, czym Indie zaistniały w masowej kulturze i sztuce. Piękne, bogato zdobione pałące na wodzie, dziś najdroższe hotele na świecie. Haveli, czyli budynki, których fasady i wnętrza trafiały na ekrany kin ze wzgędu na zdobienia i charakter. Lake Palace Hotel, na którym skupione są oczy całego miasta widniejący po środku jeziora Pichola, widoczny dosłownie nawet z najmniej atrakcyjnego tarasu. Miasto zaistniało w obrazie "Octopussy", jednym z filmów o przygodach agenta 007 i co wieczór gros restauracji odtwarza film ku uciesze gości. Prawda jest taka, że nie muszą, bo widoki są zniewalające. Udaipur, to aglomeracja, która nie ma nic wspólnego z Delhi i chwała Bogu za to. Mekka nowożeńców z całego świata to póki co moje ulubione miejsce w Indiach.

Tak, tym razem padło na kolor niebieski. Kolejne miasto Radżystanu zawdzięcza swój przydomek kolorowi budynków, który podobno chronić ma mieszkańców przed uciążliwymi insektami. Widok interesujący, choć nie spodziewajmy się zniewalającej architektury. Budynki są raczej bunkro podobne, jak w pozostałych miastach regionu. Główną atrakcją miasta jest po raz kolejny Fort. Tym razem fantastyczny i rewelacyjnie utrzymany. Audioprzewodnik wliczny w cenę biletu był jednym z lepszych z jakich kiedykolwiek korzystaliśmy. Rewelacyjny okazał się też jarmark pod wieżą z zegarem, gdzie używane piękne sari można kupić dosłownie za kilka złotych. Jodphpur byłby o wiele sympatyczniejszym wspomnieniem, gdyby nie wypadek autobusu, którym wracaliśmy do Udaipuru. Najważniejsza rzecz, którą trzeba wiedzieć przed podróżą do Indii - rezerwować wszystkie bilety na pociągi przez internet z minimum kilkutygodniowym wyprzedzeniem i nigdy nie podróżować autobusami. Mądry Polak po szkodzie...

 

Tak jak mieszkańcy Ho Chi Minh City w Wietnamie, tak i mieszkańcy Mumbaju, nie używają oficjalnej nomenklatury. Bombaj i tyle! Miasto miało być porównywalne do Delhi, zatłoczone i nie do zniesienia. Okazało się nowoczesne, zaplanowane i zupełnie przyjemne, choć bez wyrazu. Budynki historyczne wraz z Bramą do Indii nie powalają, ale za to promenada wzdłuż Morza Arabskiego i lokalne smakołyki na plaży Chaupatti to co innego. Slumsy, które mieliśmy okazję oglądać w "Slumdog Millionaire" to troszkę więcej niż sama bieda. Podobnie jak na przedmieściach Kapsztadu w RPA, mieszkańcy "Bombaju z dykty" tworzą szkielet specyficznej dzielnicy miasta i wielokrotnie pracują w biurach, a śpią w slumsach. 

A gwoli ścisłości Palolem, bo tam zatrzymaliśmy się na 7 pięknych i relaksujących dni na plaży. Raj, jakim jest Goa, porównywalny jest do najpiękniejszych plaż Tajlandii, czy Malezji. Kokosowe chatki, choć urocze, nagrzewają się nieznośnie i są siedliskiem wszelkiego robactwa. Nam udało się znaleźć murowany budynek na plaży i choć urodą nie grzeszył to był naszym bezpiecznym schronieniem, które polecilibyśmy każdemu napalonemu na plażowanie w Indiach. Różnica pomiędzy przygotowaną na turystów Goą, a dziewiczą w tym kontekście Północą jest znacząca i przyjemnie zaskakująca. Odpoczynek od Indii w Indiach to prawdziwa przyjemność.

...

...

Mało znane z kulinarnych ulicznych rarytasów Madurai przyciąga turystów z zachodu jedną atrakcją turystyczną, ale za to jaką. Światynia Meenakshmi jest dla hindusów z Południa, tym czym Taj Mahal dla mieszkańców Północy. Charakterystyczna architektura, gdzie praktycznie każda powierzchnia budynku pokryta jest kolorowymi laleczkami to prawdziwy rarytas dla oka. W częsci niedostępnej dla "niewiernych" znajduje się podobno figura samej Meenakshmi, której każdego wieczoru wyciąga się kolczyk z nosa, by nie przeszkadzał jej partnerowi podczas stosunku. Komentarz niepotrzebny, prawda?

...