"Słońce już gasło, wieczór był ciepły i cichy;
Okrąg niebios gdzieniegdzie chmurkami zasłany,
U góry błękitnawy, na zachód różany;
Chmurki wróżą pogodę, lekkie i świecące,
Tam jako trzody owiec na murawie śpiące,
Ówdzie nieco drobniejsze, jak stada cyranek.
Na zachód obłok na kształt rąbkowych firanek,
Przejrzysty, sfałdowany, po wierzchu perłowy,
Po brzegach pozłacany, w głębi purpurowy,
Jeszcze blaskiem zachodu tlił się i rozżarzał,
Aż powoli pożółkniał, zbladnął i poszarzał;
Słońce spuściło głowę, obłok zasunęło
I raz ciepłym powiewem westchnąwszy - usnęło".
Każdy na pewno zna ten opis wieczornego nieba, jaki przekazał nam Wieszcz Adam w XII księdze swojej epopei. I każdy z pewnością nieraz doświadczył uroku tych chwil, gdy zachodzące słońce rozpala barwne zorze, które jeszcze przez jakiś czas rozświetlają obłoki zanim ogarnie nas nocny mrok.
Zaloguj się, aby skomentować tę podróż
Komentarze
-
no, no masz tam niezłą trasę do podróży w otwartą przestrzeń (kosmiczną):) -
bajecznie :) -
wspaniała kolekcja niebiańskich zdjęć! :) -
...fotografowanie chmur, nieba daje gwarancję, że motyw się nie powtórzy... -
Piękne zdjęcia! To się nazywa pasja fotografowania:)
