2009-10-30
Podróż Zielona kraina gdzie wszystko jest dobre
Opisywane miejsca:
Perugia
Typ: Album z opisami
Umbria jest regionem Włoch przez wielu niedocenianym i często pomijanym w planach podróżniczych. Nie ma dostępu do morza jak pozostałe regiony, nie może się poszczycić sławnymi na cały świat zabytkami tak jak Lazio, Toskania czy Veneto. Nie przyciąga unikalną kulturą i tradycjami jak Sycylia, Sardynia czy Kalabria. Nie ma w swoich granicach miasta na miarę Neapolu, Mediolanu czy Turynu, które spełniałoby rolę centrum kulturalnego i magnesu przyciągającego turystów.
Perugia jest wprawdzie miastem pięknym, starym i pełnym uroku, ale we Włoszech można to powiedzieć niemal o każdym mieścinie, nawet jeżeli ciężko ją znaleźć na mapie. Asyż jest jednym z najważniejszych miejsc dla chrześcijan, ale wydaje się, że to błogosławieństwo stało się jego przekleństwem – miasteczko jest systematycznie zadeptywane przez tłumy wiernych i niewiernych, a ceny z pewnością nie zostały ustanowione z myślą o ubogich pielgrzymach. Tych z resztą spotkać trudno, chyba że kryją się gdzieś między klientami rozlicznych sklepików z Tandetą Tego Świata, lub w meandrujących kolejkach po lody. To wielka szkoda, że miasto skromnego św. Franciszka stało się takim samym targowiskiem jak nadmorskie promenady w Rimini. Mimo tego, Asyż wart jest odwiedzenia, nie tylko z resztą ze względu na główną atrakcję – niesłychanie piękną katedrę. Ta w pełni zasługuje na swoją sławę – dostarcza wspaniałych przeżyć estetycznych nie tylko wierzącym. Każdy fresk Giotta z osobna byłby wart specjalnej podróży do Umbrii. Warto zapamiętać moment kiedy pierwszy raz widzimy Asyż z oddali. Kamienne miasto spoczywa na wzgórzu grzejąc się w promieniach włoskiego słońca i emanuje odwiecznym spokojem. Jeszcze więcej spokoju oraz pewną cichą melancholię odnajdziemy kilka kilometrów od Asyżu – w Eremo dei Canceri, pustelni świętego Franciszka.
W gruncie rzeczy jednak ten pogodnie niespieszny nastrój panuje w całej Umbrii, choć w zależności od miejsca przejawia się w inny sposób. Na wsi jest to naturalne odprężenie i serdeczność mieszkańców, z którym można się spotkać u obywateli wszystkich prowincji świata. Z tym, że w Polsce oprócz pięknej natury i sympatycznych (jeżeli dobrze trafimy) mieszkańców w małych miasteczkach znajdziemy pewien fatalizm, który powoduje niechęć do zajęcia się tym, co wspólne. To małe gesty mieszkańców Umbrii sprawiają, że atmosfera, która tam panuje jest tak sympatyczna – ktoś zamiecie zaułek, ktoś wystawi kwiaty na ulicę, ktoś pomaluje bezpański murek. Ekspedientka w sklepie życzy klientom miłego popołudnia, a kiedy usiądziesz na ławce, zwykle nie czekasz zbyt długo by znalazł się ktoś chętny do rozmowy.
W mieście naturalnie życie toczy się szybciej, ale zdecydowanie daleko mu do frenetycznego rytmu dużych miast na północy. Pewnie, tu też ludzie pędzą do pracy, załatwiają sprawy, a w Perugii okazjonalnie nawet tworzą się korki. Wszyscy jednak całą tę zabawę biorą jakby mniej na serio. Tutaj poranek zaczyna się od niespiesznej kawy w ulubionym barze. Kawa jest mocna a barista składa najlepsze poranne życzenia: Si goda il suo caffe' – ciesz się swoją kawą. Pijesz spokojnie, mimo że jesteś już spóźniony. Spóźnieni z tobą są wszyscy- twój szef, twoi koledzy z pracy, nawet autobus, który Cię dowozi na miejsce jest spóźniony. Tylko barista nie może być spóźniony – przecież od niego zależy spóźnienie wszystkich innych, a to wielka odpowiedzialność. Patrzysz na zegarek, którego równie dobrze mógłbyś nie mieć, i decydujesz się wyjść. Wychodząc mówisz: buona giornata, a presto. Miłego dnia, do zobaczenia – przecież jeszcze się dziś zobaczycie.
W Umbrii wszystko jest dobre. Piękno tego regionu kryje się w ledwo zauważalnych drobiazgach, które jednak wspólnie układają się w harmonijny obraz. Jest to piękno nieprzekładalne na żadne miary i rankingi. Urok tego miejsca ciężko opisać, gdyż nie da się go zamknąć w faktach i liczbach – przemawia człowiekowi prosto do duszy.
Od spokojnej, pogodnej Umbrii zaczyna się nasza podróż. Gdzie pojedziemy dalej? - dowiecie się juz niedługo:)
Zaloguj się, aby skomentować tę podróż
Komentarze
-
Klimatycznie! -
Pięknie ubrane w słowa... przez co mam wielką chęć zobaczyć to miasto i cały rejon.(: -
Europa na emeryturze...jeśli pozwoli PZU.. -
ja tez chce do Perugii!!!No...do Asyzu tez bym z chcecia wdepnela...mmm...freski Giotta za mna chodza juz od jakiegos czasu...
Fajna relacja,gratulejszyn. -
czekam na dalszą częsc :))
Póki co zdjęcia wprowadziły mnie w pozytywny nastrój
a to co przeczytałam zachęciło do kolejnej wyprawy :))
Super :-) -
Pięknie, pięknie, i nastrojowo i smakowicie! -
ach, żeby tak móc się teraz przenieść do tej Umbrii z Waszych zdjęć...:) -
Witam, dawno mnie tu nie było i dziękuję za wszystkie wyrazy tęsknoty. Zastanawiałam się jak się przywitać, skoro forum nadal nie ma. Na szczęście są Tusia z Wojtkiem.
Perugia a i cała Umbria są rzeczywiście magiczne i niedoceniane. Z mojej pierwszej wizyty, daawno temu niewiele pamiętam - musiała Perugia nie zrobić na mnie wrażenia. Ale dane mi było też tu "studiować", trochę mniej dawno temu :) Spędziłam w tym miasteczku miesiąc i po niedługim czasie zaczęłam odkrywać jego uroki. Ja również codziennie pokonywałam pochyłą uliczkę i to co najmniej 2-3 razy (zajęcia poranne, popołudniowe i wieczorne spotkanie ze znajomymi w centrum...). A do tego Perugia jest wspaniałym miejscem wypadowym do spello, do Asyżu, do Gubbio i w parę jeszcze innych miejsc. Polecam zieloną Umbrię.
A Tusi i Wojtkowi - dzięki za ożywienie wspomnień :) -
dzięki za piękne zdjęcia, przejeżdżałam prze Peruggię ponad 20 lat temu i do dziś pamiętam te nastrojowe klimaty. -
lubię takie klimaty... ciekawie przedstawione :) -
Wspaniała! Buona giornata, a presto! -
przeprzyjemnie z wami w tej umbrii ;)
"To małe gesty mieszkańców Umbrii sprawiają, że atmosfera, która tam panuje jest tak sympatyczna – ktoś zamiecie zaułek, ktoś wystawi kwiaty na ulicę, ktoś pomaluje bezpański murek" --> otóż to!
polacy raczej specjalizują się w spojrzeniu z byka, nie wspominając o rozrzucaniu śmieci, gdzie się da, i tym, co robi się u nas z bezpańskimi murkami! ;)
pomyślnych wiatrów ;) -
no wytropić w dzisiejszych czasach chochlika drukarskiego to naprawdę sztuka!! ;)))
-
Dziękujemy za plusy:)
slawannko - to chochlik drukarski, dzięki za wytropienie go:) -
Pięęęękne! Czekam na dalszy ciąg tej bardzo ciekawie się zapowiadającej podróży:)
Nie wiem, czy "wszytko" w tytule jest zamierzone czy literówka...? -
Interesująca relacja i fajne zdjęcia wprowadzające w klimat tego regionu. Pozdrawiam. -
Otwieram i ... odpadam już przed powiększaniem zdjęć !