Podróż Budapeszt - Feel the Wave

Do Budapesztu dolecieliśmy w jakieś półtorej godziny, wsiedliśmy w autobus jadący do centrum (około 1h) a później w metro by dostać się na drugą stronę Dunaju (Pest) gdzie mieścił się nasz Honey Hostel - w rzeczywistości było to mieszkanko w kamiennicy. Jeden duży salon z antresolą łazienka i kuchnia w pełni wyposażone. Lokum było przewidziane na 4 osoby ale jako że byliśmy w trójkę to cena nam wzrosła do 41 zł za dobę/os. Rzuciliśmy tobołki i poszliśmy zwiedzać miasto, chcieliśmy jak najszybciej dostać się z powrotem na drugą stronę rzeki więc kupiliśmy bilet na autobus i to by było na tyle jeśli chodzi o komunikacje miejską. Atrakcje tam są na każdym rogu więc chodziliśmy wszędzie pieszo, przeliczyłem później w google maps tak orientacyjnie że pierwszego dnia przeszliśmy około 20km, drugiego 12km, trzeciego 15km.

Zaczęliśmy od Wzgórza Zamkowego na które oczywiście dostaliśmy się pieszo  a nie koleją Siklo która sprawiała wrażenie wątpliwej atrakcji. Zwiedziliśmy Kościół Św. Macieja, Basztę Rybacką (część baszty jest udostępniona dla zwiedzających za darmo a za drugi fragment trzeba zapłacić - ale czym się różnią te dwa fragmenty to nie wiem- więc nie widziałem sensu żeby płacić za to. Następnie udaliśmy się na Wzgórze Gellerta które również obeszliśmy dookoła. Tu z kolei  wszedłem do Skalnej Kaplicy - ciekawa sprawa a nigdy w czymś takim nie byłem. Jako że zwiedzam zawsze wszystkie istotne zabytki a Kościoły do nich należą to chcąc nie chcąc wiele z nich odwiedzamy niczym miłośnicy architektury sakralnej:) Pozmieniało się trochę, niegdyś, z 10 lat temu zwiedzanie Watykanu w moim wydaniu było dosyć bierne i nie pamiętam by mnie coś wtedy zachwycało, teraz to świadomka pełną gębą.

Poszliśmy coś zjeść ,fajnie smacznie , gulaszyk oczywiście musiał się pojawić. Przy płaceniu proponuję dokładnie objaśnić że chce się dwa oddzielne rachunki a nie mówić "two bills" bo dwa razy w dwóch knajpach po prostu przyniesiono nam dwa piwa:)

Wieczorem wróciliśmy ponownie na Basztę Rybacką - która oświetlona wygląda jak z jakiejś baśni. Zrobiliśmy piwko na schodach wpatrując się w panoramę Dunaju a przygrywał nam miejscowy skrzypek.  

Wróciliśmy do hostelu, Paulina zajęła antresolę a ja łóżko na dole zaś mój przyjaciel a jej mąż był rozdarty wewnętrznie - wiedział że na dole może być śmiesznie, poza tym na górze były różne zakazy ,trzeba było zachowywać cisze itd. a u mnie hulaj dusza i bajlando można było pić oranżadę na leżąco i jeść chipsy w łóżku. Żyć nie umierać:)

Niegdyś jak byłem młody i głupi myślałem że Balaton jest największym jeziorem Europy a było to miesiąc temu:) Nie no, na jakiejś stronie tak było napisane i łyknąłem to jak młody pelikan. Jak się okazało jest to największe jezioro ale na Węgrzech. Podróż pociągiem zajęła nam około 1,5 h a koszt to 60zł w dwie strony. Z rana byliśmy w sklepie gdzie nakupiliśmy sobie piwek na drogę, chcieliśmy te które podpijaliśmy Paulinie cały czas takie cytrynowe. Nie było żadnych innych znajomych z nami którzy by nas wyśmiali za to oprócz Paulina - ale Paulina nie jest typem prześmiewcy - nie była przynajmniej. No wiec chcieliśmy te same piwka a jak się okazało nakupiliśmy same napoje cytrynowe bez grama alkoholu które były w niemalże identycznych puszkach #facepalm. W Paulinie obudziła się prześmiewczość a w nas nic się nie obudziło:)
Wysiedliśmy w Sjofok  i udaliśmy się od razu w kierunku plaży, okazało sie ze wszystko jest ogrodzone i wstęp na plaże płatny. Hmm w ośrodku jest wiele udogodnień, leżaki, boiska, place zabaw, wc ale plaży takiej jak mamy w zamyśle nie było. Cały brzeg pokryty jest betonem a do jeziora prowadzą schodki. Bardzo mało ludzi było tego dnia ku mojemu zdziwieniu. Woda faktycznie fajna pokąpałem się z pół godziny i to by było na tyle jeśli chodzi o Balaton, bo naszły zaraz chmury burzowe i zerwał się wiatr. Oszamaliśmy langosza wreszcie którego nie mogliśmy jakoś znaleźć w Budapeszcie. Po drugiej stronie torów znajduje sie centrum Sjofok bardzo przyjemne jednak nie mieliśmy za dużo czasu żeby je poznać lepiej. Po powrocie do Budapesztu znowu wylądowaliśmy na baśniowej baszcie patrząc w Dunaj słuchając miejscowego skrzypka i popijając piw... napój cytrynowy:)

Tak w ogóle wspaniałe jest to że w Budapeszcie ludzie  piją sobie piwko lub winko na każdym kroku a policja nie robi z tego żadnego problemu, spacerują z kielichami od wina po ulicach, młodsi i starsi jest przyjemnie, miasto tętni czuć że żyje. Trafiliśmy pod Diabelski Młyn w nocy gdzie odbywały się jakieś koncerty było już późno ale młodzież ani myślała by iść do domu celebrowali dalej i nikt nie miał z tym najmniejszego problemu. Na prawdę  u nas sie tak nie da? z czego to wynika? U nas się więcej pije wódki? Nie ma takiej kultury picia?
To najprostsze odpowiedzi które podaje sie schematycznie wręcz ale czy to prawda?

Zwiedzania Budapesztu ciąg dalszy. Bazylika Św. Stefana faktycznie robi wrażenie, udało nam się w niej zobaczyć relikwię Św. Stefana - zasuszoną rękę z XII wieku. Oglądać Parlament od zewnątrz i go podziwiać może każdy ale od wewnątrz - nie, no też może każdy tylko trzeba zapłacić :) to Najsłynniejszy budynek w mieście nie darowałbym sobie gdybym nie zobaczył go od wewnątrz. Faktycznie było warto, piękna sala obrad królewskie insygnia robiły wrażenie.
Następne w planie były termy jednakże dosyć późno do nich doszliśmy a płatne było tyle co byśmy zapłacili przychodząc rano. Nie zdecydowaliśmy sie na wejście i do dzisiaj nie wiem czy jest to taka obowiązkowa i niezapomniana atrakcja. Tego dnia już nie braliśmy noclegu gdyż wylot mieliśmy raniutko a żeby dojechać na lotnisko to jednak trochę nam zajęło z przesiadkami. Pierwszy raz w życiu spałem na lotnisku. Tak jak latałem cały dzień w kąpielówkach i koszulce na ramiączka zasnąłem na ławce, próbowałem raczej bo ławka była dwustronna i z drugiej strony jakaś babona sie wierciła. Obudziłem się i taki zaspany kombinowałem z 10 minut jak po angielsku powiedzieć jej "weź ku*wa nie wierć , Proszę Pani " :) ale nic sensownego nie wymyśliłem w tym stanie.