2013-01-11 - 2013-01-15

Podróż Wietnam od Hanoi do Ho Chi Minh / Sajgon /

Opisywane miejsca: Hanoi, Hạ Long, Mỹ Sơn, Hội An, Danang, Huế, Ho Chi Minh (587 km)
Typ: Album z opisami
Przylot do Hanoi w Wietnamie. Mające ponad 3 miliony lud­ności Hanoi, polityczna i kulturalna stolica Wietnamu, zajmuje powierzchnię ponad 2000 km2. W centrum, wokół jeziora Hoan Kiem. Duszą dawnego Thang Long pozostaje Stare Miasto, pochodzące z XV w. Na centrum składają się cztery dzielnice: Hoan Kiem (Odzyskany miecz), Hai Ba Trung (Dwie siostry Trung), Dong Da (gdzie król Quang Trung odparł inwazję Mandżurów w 1789 r.) oraz Ba Dinh. W samym sercu Starego Miasta Hanoi leży Ho Hoan Kiem, czyli Jezioro Odzyskanego Miecza. Według legendy w XV w. król Le Thai To dostał od żół­wia mieszkającego w jeziorze magiczny miecz. Użył go do przepędzenia z kraju Chińczyków, potem jednak żółw wyrwał mu miecz z ręki i znikł w jeziorze. Pośrodku jeziora stoi niewielka wieża z XVIII w., zwana Thap Rua, czyli Wieża Żółwia. Na wschód od jeziora Hoan Kiem, za głównym urzędem pocztowym przy ulicy Ly Thai To, ciągnie się te­ren Pensjonatu Rządowego. W głę­bi znajduje się hotel, a od frontu stoi ozdobny budynek we francuskim stylu kolonialnym, pomalowany na żółto wykończony na zielono. Kiedyś był pałacem francuskiego gubernatora Tonkinu, obecnie wietnamscy oficjele spotykają się tutaj z przyjezdnymi zagranicznymi dygnitarzami. Pobliski ozdobny gmach z tego samego okresu pełni funkcję jednego ze znanych rozpoznawczych Hanoi - Teatr Operowy (Nha Hat Lonznany także, jako Teatr Miejski) jest repliką paryskiego Palais Garnier, tyle że w mniejszej skali.    Zwiedzanie zbudowanej w XI w. Świątyni Literatury - pierwszego w Wietnamie uniwersytetu, dobrze zachowanego przykładu starożytnej architektury wietnamskiej. Wizyta w położonej na jeziorze Świątyni Ngoc Son oraz na placu Badinh. Postój przed Mauzoleum Ho Chi Minha i Pałacem Prezydenckim (dawna rezydencja generalnego gubernatora Indochin). Spacer po dawnym Ogrodzie Botanicznym, na terenie, którego mieszkał Ho Chi Minh. Wizyta przy Pagodzie na Jednej Kolumnie. Przejażdżka rowerowymi rikszami po starej dzielnicy miasta. Przestawienie tradycyjnego wietnamskiego teatru lalek wodnych - sztuki wywodzącej się z  rolniczych obszarów tego kraju. Podczas przedstawienia aktorzy grają stojąc po pas w wodzie i poruszają lalkami na jej powierzchni.    Przejazd autokarem do Zatoki Ha Long.  
  • Nasz hotel
  • Ulice  Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Ulice  Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Ulice  Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Plac   Badinh
  • Mauzoleum Ho Chi Minha
  • Mauzoleum Ho Chi Minha
  • Mauzoleum Ho Chi Minha
  • Mauzoleum Ho Chi Minha
  • Mauzoleum Ho Chi Minha
  • Mauzoleum Ho Chi Minha
  • Zmiana warty
  • Młodzi byli u wujka Ho
  • Pałac prezydencki - brama
  • Park
  • Pałac prezydencki
  • Pałac prezydencki
  • Pałac prezydencki
  • Pałac prezydencki
  • Zabudowania wujka Ho
  • Zabudowania wujka Ho
  • Samochody
  • Tu mieszkał
  • Sypialnia
  • Jadalnia
  • Gabinet
  • Gabinet
  • Tu mieszkał
  • Staw z rybami
  • Zabudowania wujka Ho
  • Letnia rezydencja
  • Strażnik
  • Letnia rezydencja
  • Letnia rezydencja
  • Letnia rezydencja
  • Letnia rezydencja
  • Letnia rezydencja
  • Letnia rezydencja
  • Liczne drzewa owocowe
  • Pagoda Na Jednej Kolumnie
  • Dach
  • Mała świątynka
  • Mała świątynka
  • Pagoda Na Jednej Kolumnie
  • Pogawędka
  • Plac   Badinh
  • Świątynia literatury
  • Nad wejściem
  • Z kwiatów
  • Z kwiatów
  • Żółwie z tablicami absolwentów
  • Nazwiska absolwentów
  • Zakończenie szkoły
  • Piękny wyrób
  • Ozdoby
  • Ozdoby
  • Zakończenie szkoły
  • Zakończenie szkoły
  • Wieża bębnów
  • Wewnątrz świątyni
  • Wewnątrz świątyni
  • Wewnątrz świątyni
  • Wieża dzwonu
  • Piękna suknia
  • Napis z kwiatów
  • Lunch
  • Lunch
  • Który kabel mój
  • Domy Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Domy Hanoi
  • Jazda rikszami
  • Po starym mieście
  • W drogę
  • Budynek opery
  • Sprzedawca
  • Młoda para
  • Pomnik
  • Uliczny sprzedawca
  • Ruch uliczny
  • Lunch
  • Ruch uliczny
  • Transport
  • Transport
  • Zmarzluch
  • Uliczny bar
  • Transport
  • Graja w karty
  • Bar
  • Do sprzedania
  • Świątynia Zwróconego Miecza
  • Żółw z mieczem
  • Wewnątrz
  • Wewnątrz
  • Wewnątrz
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Wewnątrz
  • Wewnątrz
  • Wewnątrz
  • Świątynka na jeziorze
  • Wyjście ze świątyni
  • Czerwony most
  • Teatr Lalek Wodnych
  • Teatr Lalek Wodnych
  • Pokaz
  • Prowadzące przedstawienie
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Pokaz
  • Zespół lalkarzy
  • Zespół lalkarzy
  • Zespół lalkarzy
  • Zespół lalkarzy
  • Zespół lalkarzy
  • Zespół lalkarzy
  • Zespół lalkarzy

Przejazd autokarem do Ha Long. Zaokrętowanie na statek, stylizowany na tradycyjną wietnamską dżonkę. Program podróży na północ Wietnamu nie może pominąć wizyty w prowincji Quang Ninh, 165 km od Hanoi. Od pół­nocy prowincja ta graniczy z Chinami, a jej skarbem jest jeden z największych cudów świata i chyba najwspanialszy ob­szar widokowy w Wietnamie - zatoka Ha Long. Tafla wod­na o powierzchni 1500 km2, upstrzona ponad trzema tysiącami wapiennych wysepek, z których wiele nie ma nazw, emanuje kontemplacyjnym spokojem. Z wody efektownie sterczą dziwaczne skalne rzeźby, a niezliczone groty tworzą czarodziejski świat wyjęty z czasu, który utrwalono we francuskim filmie Indochine z 1992 r. Zatoka Ha Long została wpisana na Listę Światowego Dziedzic­twa UNESCO dwukrotnie: w 1994 r. z uwagi na piękno natury i w 2000 r. z uwagi na wielką wartość biologiczną. Krajobraz zatoki wygląda jak żywcem wyjęty z legendy, która zresztą istnieje. Ha Long znaczy „zstępujący smok" według mitu pewnego razu smok z nieba zanurkował w morzu, a że wymachiwał przy tym ogonem, wyciął na powierzchni ziemi głębokie doliny i rozpadliny. Kiedy zaś znalazł się już pod powierzchnią, wszystkie ślady jego skoku wypełniły się wodą i stworzyły zatokę. Według innej legendy Jadeitowy Cesarz polecił smokowi j zatrzymać morską inwazję nieprzyjaciół od północy. Smok zaczął, więc wypluwać jadeity i inne klejnoty, które w zetknięciu z wodą zamieniały się we wspaniałe wyspy i fantazyjne formacje skalnej. Stworzył w ten sposób naturalną fortece broniącą przed okrętami nieprzyjaciół. A że sam zachwycił się swoim dziełem, został w zatoce na zawsze. W toku dziejów Wietnamu zatoka Hal Long była przyczyną klęski niejednego grabieżcy. Generał Ngo Quyen pokonał w 938 r. siły chińskie, wbiwszy w dno rzeki Bach Dang setki słupów z żelaznymi szpicami na końcu. Podczas przypływu zwabił flotę nieprzyjaciela w głąb rzeki, a gdy pływ się odwrócił, zaatakował, spychając Chińczyków na przygoto­wane pale. Wydaje się to niewiarygodnej, ale cztery stulecia później, w 1288 r. Chan Kubilaj dał się oszukać tym samymi podstępem, tym razem przygotowanym przez generała Tran Hung Dao. Nocleg na pokładzie statku.

Dalszy rejs po Zatoce Ha Long. Lunch na statku: owoce morza.  

  • W drodze do Ha Long
  • W drodze do Ha Long
  • W drodze do Ha Long
  • Rzeka Czerwona
  • Zabudowania na prowincji
  • Zabudowania
  • Groby na polach ryżowych
  • Groby na polach ryżowych
  • Zabudowania
  • Zabudowania
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Groby na polach ryżowych
  • Pola ryżowe
  • Pola ryżowe
  • Ale zielono
  • Ale zielono
  • Małe miasteczko
  • Małe miasteczko
  • Ceramika
  • Rowerzystka
  • Na polu
  • Mały sklepik
  • Koniec lekcji
  • Miasteczko
  • Uprawy i góry Zatoki Ha Long
  • Jesteśmy na miejscu
  • Zatoka Ha Long - port
  • Łodziami na statek
  • Łodziami na statek
  • Zatoka Ha Long - port
  • Hotele w porcie
  • Rybak
  • Zatoka Ha Long
  • Tu trzeba wejść -  520 stopni
  • Statki na zatoce
  • Statki na zatoce
  • Statki na zatoce
  • Płyniemy do jaskini
  • Nasz statek Pelikan
  • Zatoka
  • Pływające wioski
  • Pływające wioski
  • Skały
  • Sprzedawca z łodzi
  • Skały
  • Jaskinia
  • Świątynka w grocie
  • Tędy do jaskini
  • Widok na zatokę
  • W góre
  • Przystań
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • W jaskini
  • Widok z góry
  • Widok z góry
  • Kto tam siedzi
  • Market na łodzi
  • Bar
  • Na pomoście
  • Zatoka
  • Ruch na zatoce
  • Za chwile trzeba bedzie iść w górę
  • Zatoka ze szczytu
  • Zatoka ze szczytu
  • Zatoka ze szczytu
  • Zatoka ze szczytu
  • Zatoka ze szczytu
  • Zatoka ze szczytu
  • Na górze
  • Zatoka ze szczytu
  • Drugi dzień
  • Plyniemy do małp
  • Tunel
  • Tunel
  • Małpki
  • Małpka
  • Małpki
  • Małpki
  • Małpka
  • Małpka
  • Pan
  • Pan
  • Pan
  • Małpki
  • Wracamy
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Na statku
  • Zatoka i wyspy
  • Życie na zatoce
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Życie na zatoce
  • Wyspa
  • Pływające wioski
  • Zatoka i wyspy
  • Pływające wioski
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Zatoka i wyspy
  • Życie na zatoce
  • Inna wycieczka
  • Życie na zatoce
  • Życie na zatoce
  • Życie na zatoce
  • Zatoka i wyspy
  • W  porcie
  • Cmentarz
  • Cmentarz
  • Uprawy
  • Uprawy
  • Uprawy
  • Kuchnia
  • Ale zupa
  • Bar
  • Kuchnia

My Sơn - zabytkowy kompleks świątyń hinduistycznych na Południowym Wybrzeżu Centralnym w Wietnamie. Współcześnie opuszczony i częściowo zrujnowany, stanowi pozostałość po istniejącym tu, w okresie między IV a XV wiekiem n.e., sanktuarium religijnym Czamów. W 1999 r. My Sơn zostało wpisane na listę zabytków światowego dziedzictwa.  Sanktuarium położone jest między dwoma pasmami gór, w dolinie szerokiej na ok. 2 km, u podnóża świętej góry Mahaparvata ( Koci Ząb). Historycznie My Sơn leży na terenie dawnych Świętych Ziem Amarawati w dolinie rzeki Thu Bon ok. 10 km od dawnej stolicy Czampy Simhapura (Tra Kieu). Sanktuarium My Sơn zostało ufundowane przez króla Bhadrawarmana I i poświęcone Śiwie nazywanemu tutaj Bhadreśwara. Pierwsza świątynia była najprawdopodobniej zbudowana z drewna, o czym świadczy inskrypcja z VII w. wg której budowla spłonęła. Nową świątynię, już z cegły, poświęconą Śiwie Sambhubhadreśwarze ufundował król Sambhuvarman. W IX i X w. znaczenie sanktuarium nieco się zmniejszyło po wprowadzeniu w Czampie buddyzmu mahajana. W pobliżu powstało założone w 875 r. przez króla Indravarmana II sanktuarium buddyjskie Dong Dương. Mimo tego Sanktuarium My Sơn powiększało się o nowe świątynie i do XV w. służyło królom Czampy za miejsce kultu. Po zajęciu Amarawati przez Wietnamczyków w 1471 r. sanktuarium podupadło i zostało z czasem wchłonięte przez dżunglę. W 1898 r. odkryte przez M.C. Parisa ruiny zainteresowały francuskich archeologów z Francuskiej Szkoły Dalekiego Wschodu. Podjęto szerokie badania inskrypcji, architektury i sztuki czamskiej, jak również próby restauracji świątyń. W czasie wojny Wietnamskiej w dolinie My Sơn założyli swoją kwaterę partyzanci Wietkongu. Najwyższą 28-metrową wieżę świątyni A1 wykorzystywali jako maszt radiostacji. W sierpniu 1969 r. amerykańskie B-52 wykonały nalot dywanowy na sanktuarium, niszcząc i uszkadzając wiele budowli. Ze świątyni A1, najstarszej, zbudowanej w VII w. przez Sambhuvarmana, pozostał jedynie stos potłuczonych cegieł. Bombardowanie wywołało powszechny protest, w wyniku którego dolina została wyłączona z akcji amerykańskiego lotnictwa. Po wojnie rząd wietnamski postanowił odrestaurować sanktuarium. Teren oczyszczono z niewypałów i rozminowano. W czasie prac zginęło dziewięć osób, a jedenaście zostało rannych. W 1981 r. wykonania prac konserwatorskich podjął się zespół polskich konserwatorów z lubelskich Pracowni Konserwacji Zabytków pod kierownictwem Kazimierza Kwiatkowskiego. Obecnie dolina zostało uporządkowana i zbudowane niewielkie muzeum.  

Typowa świątynia Czamów składała się zwykle z czterech podstawowych budowli.

  1. kalan − główna budowla w kształcie wieży, siedziba bóstwa,
  2. mandapa − przedsionek, zwykle zintegrowany z wieżą,
  3. kośagryha – kuchnia "biblioteka", najczęściej z dachem w kształcie siodła, zawierająca pomieszczenie do przyrządzania rytualnych posiłków i do przechowywania przedmiotów poświęconych bóstwu,
  4. gopura − brama wejściowa do otoczonego murem kompleksu świątyni.

Dodatkowo z boku mogła być postawiona pośa, kapliczka przeznaczona dla steli z inskrypcją fundacyjną, a także kapliczki innych bóstw.

Czamowie nie znali łęku (łuku) sklepiennego. Świątynie były budowane z cegły, przy zastosowaniu łęku pozornego, czego rezultatem były grube mury i niewielkie wnętrza. Charakterystyczne dla Czamów sklepienia ułożone ze zbiegających się na szczycie cegieł, często zakończone były otworem wentylacyjnym. Ornamenty i dekoracje rzeźbiono w cegle już po postawieniu całości. Dodatkowo dekorowano budynki rzeźbami z kamienia. Na poczatku XX w. w My Sơn było ok. 70 budowli w różnym stanie zniszczenia. Obecnie w całości pozostało kilka sztuk. Większość znalezionych rzeźb i elementów dekoracyjnych zgromadzono w Muzeum Czamów w Da Nang. Reszta jest rozproszone po różnych muzeach i zbiorach prywatnych. Niewielkie muzeum w My Sơn pokazuje historię odkrycia, zniszczenia i ratowania zabytków sanktuarium.

  • Występ tancerek
  • Występ tancerek
  • Występ tancerek
  • Występ tancerek
  • Plan My Son
  • Grupa B
  • Grupa B
  • Bibioteka lub  kuchnia
  • Grupa B
  • Grupa B
  • Grupa B
  • Rzeżbienia
  • Rzeżbienia
  • Rzeżbienia
  • Rzeżbienia
  • Rzeżbienia
  • Rzeżbienia
  • Kolumna
  • Rzeżbienia
  • Rzeżbienia
  • Rzeżbienia
  • Rzeżbienia kolumn
  • Rzeżbienia
  • Świątynia
  • Świątynia
  • Grupa A
  • Grupa A1
  • Rzeżby
  • Sposób łączenia
  • Kolumna
  • Ozdoby na kolumnie
  • Ozdoby na kolumnie
  • Wokół kompleksu My Son
  • Wokół kompleksu My Son
  • Rekonstrukcja
  • Pismo Czamów
  • Plan rekonstrukcji
  • Rekonstrukcja
  • Grupa F
  • Grupa  F
  • Czeka na odnowienie
  • Czeka na odnowienie
  • Grupa  F
  • Grupa F
Hoi An zagrażają doroczne powodzie (zwłaszcza w październiku i listopa­dzie). Woda zalewa wtedy nawet tereny znajdujące się 3 m powyżej brzegu i po­woduje duże zniszczenia. Wiele dawnych domów Starego Mia­sta, z pięknymi krokwiami, malowany­mi drzwiami i przestronnymi pokojami na dole zamieniono w sklepy pamiąt­karskie, udające muzea. Chociaż w ostatnich latach wiele starych domów w Hoi An wyremontowano, zachowały one pierwotny drewniany szkielet, charakterystyczne sufity, przywodzącej na myśl skorupę kraba, rzeźbione drzwi i okna oraz ozdobne stiuki. W wielu domach znajdują się również rzadkie antyki nie tylko wietnamskie, lecz również chińskie,  japońskie i francuskie.  W 1999 r. miasto zostało wpisane do rejestru zabytków światowego dziedzictwa UNESCO. Port został założony prawdopodobnie pod koniec I tysiąclecia p.n.e. przez żeglarzy austronezyjskich zasiedlających wówczas wschodnie wybrzeża Indochin i z czasem stał się największym portem kontrolujących tę część morskiego szlaku jedwabnego. Port jest położony w ujściu rzeki Thu Bon i był ściśle związany z ośrodkami państwowości Czamów, położonymi w górze rzeki. Po zajęciu Amarawati przez Wietnamczyków port odgrywał nadal główną rolę w życiu gospodarczym kraju, aż do czasów kolonialnych, kiedy ustąpił pierwszeństwa Da Nang. W XVI w. Hoi An - „miasto bezpiecznego lądowania” stało się jednym z najważniejszych portów na morzu Południowochińskim. Osiedlali się tu przedstawiciele kupców chińskich, japońskich, a później również europejskich. Pozostał po nich unikatowy układ miasta z tamtych czasów oraz domy i świątynie. Do najcenniejszych zabytków należy tzw. Most Japoński, zbudowany przez przybyszy z Japonii, jedyny na świecie kryty most ze świątynią buddyjską. W latach 90 XX w. władze miasta postanowiły pozbyć się starych, zagrzybionych budynków w centrum i w ich miejsce wybudować bloki mieszkalne. Projekt został oprotestowany przez konserwatorów zabytków, więc postanowiono centrum odrestaurować i przystosować do ruchu turystycznego. Obecnie Hoi An jest jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc w Indochinach. Według niektórych jest to jedno z najbardziej urokliwych i przyjaznych turystom miejsc w regionie.  Zaledwie 5 km od Hoi An ciągnie się szeroka, srebrząca się piaskiem plażą Cua Dai. Wśród palm na brzegu powstały również eleganckie wille. 
  • Hotel na przedmieściach Hoi An
  • Hotel
  • Zmiana dekoracji
  • Restauracja
  • Owoce
  • Rolnik i bawoły
  • Jedwabniki
  • Jedwabniki
  • Młode
  • Nic jedwabna
  • Sprzedawca owoców
  • Sprzedawca owoców
  • Owoce
  • Sprzedawca
  • Japoński mostek
  • Japoński mostek
  • Japoński mostek - świątynia
  • Japoński mostek
  • Port w Hai An
  • Port w Hai An
  • Ulice Hai An
  • Ulice Hai An
  • Ulice Hai An
  • Ulice Hai An
  • Ulice Hai An
  • Ulice Hai An
  • Dom Zgromadzeń
  • Dom Zgromadzeń
  • Malowidła
  • Dziedziniec
  • Kolumny
  • Dziedziniec
  • Świątynia
  • Łodż
  • Remowacja  złotem
  • Przed renowacja
  • Remowacja  złotem
  • Malowidła
  • Malowidła
  • Rzeżbione krzesła
  • Rzeżbione krzesła
  • Nad wejściem do domu
  • Nad wejściem do domu
  • Kalendarz
  • Rzeżby w drzewie
  • Ulice Hoi An
  • Port
  • Ulice Hoi An
  • Port
  • Ulice Hoi An
  • Ulice Hoi An
  • Sprzedawca
  • Uliczny sprzedawca
  • Sprzedawca
  • Sprzedawca
  • Sprzedawca
  • Sprzedawca
  • Sprzedawca
  • Sprzedawca
  • Szewc
  • Hotel
  • Nad morzem
  • Nad morzem
  • Nad morzem
  • Nad morzem
  • Nad morzem
  • Nad morzem
  • Rybacy
  • W tych zagrodach żyją ryby
  • Bar nad zatoką
  • Kuchnia
  • Świątynka
  • Rzeżby
  • Hotel
  • Stacja paliw
  • Na zatoce
  • Na przedmiesciach Hoi An
  • Domy
  • Łowimy
  • Port
  • Może coś złowię
  • Targ w Hoi An
  • Mięso
  • Targ w Hoi An
  • Targ w Hoi An
  • Targ w Hoi An
  • Targ w Hoi An
  • Targ w Hoi An
  • Targ w Hoi An
  • Targ w Hoi An
  • Targ w Hoi An
  • Taxi
  • Po drugiej stronie kanału
  • Lampiony
  • Taxi rzeczne
  • Hai An
  • Most
  • Obiad na ulicy
  • Galeria
  • Parkowanie

Przejazd do  przez Góry Marmurowe. Danang. Droga długości 110 km, przez Danang przez przełęcz Hai Van (1200 m n.p.m.), należy do najbardziej malowniczych w Wietnamie.   W Danang jest Muzeum Rzeźby Czamskiej ma największy na świecie zbiór przedmiotów wykonanych przez Czamów, których świątynie można obejrzeć nieco dalej, w My Son. Plaża Chińska nadali temu pięknemu 30-kilometrowemu odcinkowi piaszczystego brzegu amerykańscy żołnierze – właśnie tutaj marines dokonali pierwszego desantu w 1965 r. Niemal przez, trzydzieści lat po wojnie plaża była w nasadzie opuszczona. Teraz to się zmieniło. Inwestorzy wykupili doskonałe tereny nad samym morzem, otwarto już kilka hoteli najwyższej klasy, takich jak Furama Resort, a następne wkrótce do nich dołączą.  Około 11 km na południe od Danang wyrasta pięć dużych wzniesień, zna­nych pod nazwą Gór Marmurowych (Ngu Hahn Son). Każdy z pięciu szczy­tów nosi nazwę jednego z taoistycznych żywiołów. Z tutejszych jaskiń korzystali kiedyś Czamowie, a obecnie znajdują się w nich ołtarze Buddy, róż­nych bodhisattwów i lokalnych bóstw. Najwyżej położona jaskinia, Huyen Khong, łączy się niewielkim tunelem z samym szczytem wzgórza, gdzie znajduje się punkt widokowy.  Zwiedzanie Muzeum Czamów w Danang, szczycącego się najwspanialszą na świecie kolekcją kamiennych rzeźb z królestwa Czampy. Królestwo to istniało od II do XVII w. na południowych terenach dzisiejszego Wietnamu.  

  • Jedziemy do Danang
  • Gory Marmurowe
  • Gory Marmurowe
  • Danang
  • Danang
  • Danang
  • Danang
  • Muzeum Czamów w Danang
  • Muzeum Czamów w Danang
  • Rzeżby
  • Rzeżby
  • Rzeżby
  • Rzeżby
  • Rzeżby
  • Lew
  • Inny stwór
  • Pysk lwa
  • Słoń
  • Element męski i kobiecy w kamieniu
  • Zdobienia
  • Zdobienia
  • Budda
  • Figura
  • Inna figura
  • Twarz
  • Twarz
  • Lektyka XVIII w
  • Zdobienia
  • Zdobienia
  • Ołtarzyk
  • Bębny
  • Waza
  • Ulice Danang
  • Ulice Danang
  • Dentysta
  • Ulice Danang
  • Ulice Danang
  • Budynki
  • Budynki
  • Budynki
  • Budynki
  • Budynki
  • W drodze do Przełęczy Morskich Obłoków
  • Chmury i pada deszcz
  • Chmury
  • Chmury
  • Mgła
  • Mgła
  • Mgła
  • Roślinność
  • Zatoka
  • Droga na Przełęcz
  • Mgła
  • Droga na Przełęcz
  • Chmury
  • Chmury
  • Bunkry z czasów wojny
  • Bunkry
  • Bunkry
  • Z Przełęczy
  • Mgła
  • Odległości do Hanoi i Sajgonu
  • Bunkry
  • Pomnik
  • Kapliczka
  • Zatoka po drugiej stronie przełęczy
  • Zatoka
  • Mgły
  • Zatoka
  • Na zatoce
  • Cmentarz
  • Cmentarz
  • Pada
  • Pada
  • Hodowla ryb
  • W dół
  • Pola ryżowe
  • Pola ryżowe

Przejazd do Hue, politycznej i kulturalnej stolicy Wietnamu podczas panowania 13 cesarzy dynastii Nguyen (1802-1945 r.) . Stare cesarskie miasto Hue, kie­dyś siedziba władców z dynastii Nguyen, leży 12 km od wybrzeża, w pół drogi między Hanoi a Ho Chi Minh, na wąskim pasie ziem prowincji Thua Thien Hue, graniczącym od za­chodu z Laosem. Wiosną 1601 r. dotarł do Hue pierwszy wielmoża, Nguyen Hoang. Uznał, że jest to wy­jątkowo dobre miejsce na budowę stoli­cy i wzniósł cytadelę Phu Xuan. Zbudował również Pagodę Pani Niebios (Chua Thien Mu), która prze­trwała nietknięta na lewym brzegu zbudowa­no w 1845 r., za panowania cesarza Thieu Tri. Mieści cenne przedmioty pozostawione przez królewską rodzi­nę i szlachetne rody. Po drugiej stronie ulicy w 1975 r. otwarto, a w 2005 r. wyremontowano Muzeum Prowincji Hue. W jego głównym budynku można obejrzeć świadectwa archeologiczne z epok Czampa i Sa Huynh. Po lewej stronie znajduje się muzeum wojny z Francją, a po prawej - wojny ze Stana­mi Zjednoczonymi. Dziedzińca strzegą wyrzutnie rakietowe, czołgi i inne ro­dzaje uzbrojenia. Droga wiedzie przez malowniczą Przełęcz Morskich Obłoków. Zwiedzanie Hue: wycieczka statkiem po Rzece Perfumowej do zbudowanej w 1601 r. słynnej pagody Thien Mu - symbolu Hue oraz do grobowca cesarza Minh Manga W odróżnieniu od innych dynastii Nguyenowie nie grzebali swoich zmarłych w rodzinnej wsi (Gia Meu w prowincji Thanh Hoa). Cesarskie grobowce znajdują się w różnych miejscach na stokach gór po obu stro­nach Rzeki Perfumowej na południe od Hue. Chociaż z dynastii tej wywo­dziło się trzynastu władców, jedynie siedmiu zmarło śmiercią naturalną, j to właśnie oni zostali pochowani w „dolinie królów". Grobowce znajdują się niedaleko za miastem. Grobowiec Minh Manga mieści się u zbiegu Ta Trach i Huu Trach, dopływów Rzeki Perfumowej. Jego budowę rozpoczęto na rok przed śmiercią władcy w 1840 r., a ukończył ją następca tronu Thieu Tri, trzy lata później. Najlepiej przyjechać tutaj w połowie marca, wtedy, bowiem na jeziorach Trung Min i Tan Nguyet obficie kwitną lotosy. Grobowiec Tu Duca, 8 km na południowy zachód od Hue, zbudował w latach 1864-67, można obejrzeć przy okazji miłej przejażdżki rowerowe przez sosnowe lasy i zieleniejące wzgórza. W pobliżu wznosi się także grobowiec Thieu Tri, syna Minh Mangd a zarazem trzeciego cesarza z Nguyanów, który panował w latach 1841-47. Grobowiec Khai Dinha różni się zasadniczo od pozostałych. Przypomina bardziej europejski zamek, a jego architektura stanowi połączenie stylów wschodniego i zachodniego. Wspaniałe schody z balustradami w kształcie smoków prowadzą na pierwszy dziedziniec, a z niego następny bieg schodów dociera do kolejnego dziedzińca, udekorowane rzeźbami słoni, koni i mandarynów w służbie cywilnej i wojskowej. Grobowiec Gia Longa, usytuowany na górskim zboczu, 16 km od Hue, jest w zasadzie niedostępny drogą lądową. Można jednak odbyć do niego przyjemną wycieczkę łodzią. Jego budowę rozpoczęto w 18I4 r. i ukończono po sześciu latach, w rok po śmierci cesarza.. Zwiedzanie imponującej, pochodzącej z 1804 r. Cesarskiej Cytadeli, gdzie znajdują się pomieszczenia urzędowe oraz komnaty prywatne cesarza, zwane Purpurowym Zakazanym Miastem.  

  • Grobowiec Cesarza Minh Manga - wejście
  • Grobowiec Cesarza Minh Manga - wejście
  • Grobowiec Cesarza Minh Manga - wejście
  • Grobowiec Cesarza Minh Manga - wejście
  • W stronę grobowca
  • Zdobienia
  • Następne przejście
  • Zdobienia  2
  • Zdobienia
  • Wewnątrz
  • Wewnątrz
  • Sufit
  • Wewnątrz
  • Następne przejście
  • Następne przejście
  • Zieleń
  • W tle grobowiec cesarza
  • Powrót
  • Kolumna
  • Ozdobne wazy
  • Ozdobne wazy
  • Przy wejściu
  • Przy wejściu
  • Cesarska Cytadela
  • Wejście do Purpurowego Zakazanego Miasta
  • Armaty
  • Budynek główny
  • Zdobienia
  • Idziemy dalej
  • Drzewa
  • Sala tronowa
  • Sala tronowa
  • Sala tronowa
  • Zdobienia
  • Zdobienia
  • Zdobienia
  • Zdobienia kolumn
  • Następne zabudowania
  • Nikt nie chce jechać
  • Smok
  • Kadz na wodę
  • Sufit
  • Zabudowania
  • Zdobienia
  • Zabudowania
  • Zabudowania
  • Zabudowania
  • Zdobienia
  • Zdobienia
  • Zdobienia
  • Zdobienia
  • Zabudowania
  • Smok i ja
  • Brama
  • Zdobienia
  • Pojemniki na wodę
  • Zabudowania
  • Świątynia
  • Wazy z kwiatami
  • Brama
  • Brama
  • Brama
  • Brama
  • Wejście
  • Rzeźbienia
  • Rybki
  • Głodne
  • Na moście do Zakazanego Miasta
  • Pagoda Thien Mu
  • Pagoda Thien Mu
  • Rzeżby
  • Pagoda Thien Mu
  • Rzeżby
  • Kadzidełka
  • W  świątyni
  • W  świątyni
  • Teren klasztoru
  • Kwiaty
  • Samochód mnicha
  • Zdobienia dachów
  • Królik
  • Płyniemy do hotelu
  • Płyniemy do hotelu

Przelot do miasta Ho Chi Minh, czyli dawnego Sajgonu. Na miejscu dawnego miasta Khmerów leży obecnie rozle­głe Ho Chi Minh, ale aż do XVII w. było to właściwie odludzie zajmowały lasy, bagna i jeziora. Jednak w ciągu kolejnych stu lat powstał tutaj ważny ośrodek handlu, wykorzystujący strategiczne położenie nad rzeką, niedaleko morskiego wybrzeża. Nazwa Sajgon, która obowiązywała wcześniej, zanim komuniści ją zmienili, wciąż jednak używana nawet w oficjalnych wystąpieniach publicznych, zachowuje ją rzeka płynąca przez miasto, a państwowa firma turystyczna działa, jako Sajgon Tourism. Przytaczano różne teorie wyjaśniające pochodzenie tego słowa. Niektórzy twierdzą, że jest ono pochodną dawniejszej nazwy Sai Con, stanowiącej transkrypcję khmerskich słów prei kor (las kapokowy) albo prei nokor (las królestwa) i nawiązującej do rezydencji wicekróla Kambodży, która znajdowała się w rejonie dzisiejszego Cholonu. W XIX w. południowy Wietnam nadal przeżywał okres rozkwitu. W 1859r. Sajgon zajęli Francuzi i kilka lat stał się on stolicą ich kolonii, Kochinchiny. Kolonizatorzy zasypywa­li stare kanały, osuszali bagna, wytyczali ulice, wznosili dzielnice mieszkaniowe i sadzili drzewa. Sajgon szybko się rozwijał, nabierając charakteru francuskiego prowincjonalnego miasta, w którym kursowały dwa tramwaje parowe. Po podziale kraju w 1954 r. na Wiet­nam Północny i Południowy Sajgon został stolicą Republiki Wietnamu Południowego i utrzymywał ten sta­tus, dopóki w 1975 r. nie wpadł w ręce komunistów. Rewolucyjne władze przemianowały go na Ho Chi Minh dla uczczenia za­łożyciela nowoczesnego państwa wiet­namskiego. Ho Chi Minh był naturalnie wyklęty przez zwolenników władz, Po­łudnia, które przegrały wojnę, i z tego powodu wielu spośród 7 milionów miesz­kańców nadal nazywa miasto Sajgonem. Przejazd do znajdujących się poza miastem tuneli Cu Chi. Zwiedzanie obozu Vietcongu, gdzie jest również możliwość wejścia do jednego z poziemnych przejść zbudowanych podczas wojny wietnamskiej. Łączna długość tuneli wynosiła ponad 200 km. Wizyta w Tay Ninh, niedużym mieście, głównej siedzibie oryginalnej wietnamskiej religii, kaodaizmu.   

Zwiedzanie miasta: dzielnica chińska, poświęcona bogini morza pagoda Thien Hau. Otoczony rozległym ogrodem dawny Pałac Prezydenta Wietnamu Południowego, dziś Pałac Zjednoczenia zajmuje miejsce pałacu Norodoma, dawnej rezydencji francuskiego gubernatora, wzniesionej w 1868 r., Kiedy układy genewskie zukończyły francuską okupację, do rezydencji wprowadził się nowy prezydent Wietnamu Południowego, Ngo Dinh Diem, i nazwał ją Pałacem Niepodległości. W 1962 r. budowlę zbombardowali dwaj południowowietnamscy oficerowie sił powietrznych, w miejscu uszkodzonego gmachu wzniesiono nowy. Zaprojektował go Ngo Virt Thu, architekt wietnamski wykształcony w Paryżu, a realizację projektu ukończono w 1966 r. Na początku 1975 r. lewe skrzydło pałacu uszkodził inny zbuntowany południowowietnamski pilot, a nim miesiąc dobiegł końca, w dniu 30 kwietnia czołgi komunistów obaliły najpierw żeliwną bramę pałacu, a potem władze Wietnamu Południowego. Dziś czołgi te są eksponatami wystawionymi frontowym trawniku. Dawny pałac pełni obecnie funkcję muzeum, wszystko pozostało w nim stanie z kwietnia 1975r, kiedy Wietnam Południowy przestał istnieć. Na parterze znajdują się sala bankietowa, państwowa sala przyjęć i gabinet, w którym odbywały się codzienne odprawy wojskowe w okresie bezpo­średnio poprzedzającym upadek władz Wietnamu Południowego. Za pałacem ciągnie się park Cong Vien Van Hao, ładne, cieniste, zielone miejsce. Rów­nież od frontu aleję Le Duan otacza z obu stron duży, cienisty park. Dalej aleja Le Duan dociera do zwień­czonej dwiema wieżami dzwonniczymi katedry Notre Dame, która stoi na placu naprzeciwko urzędu poczto­wego. Jej budowę rozpoczęto w 1877 r., a konsekracji dokonano trzy lata póź­niej. Figura Matki Bożej przed katedrą spogląda na ulicę Dong Khoi. Dawna Wystawa Zbrodni Wojen­nych, a obecne Muzeum Pozostałości Wojny mieści się w dawnym budynku U.S. Information Agency. Wśród eksponatów znajdują się amerykańskie czołgi, broń piechoty, zdjęcia okrucieństw popełnionych przez Amerykanów i oryginalna francuska gilotyna, która niejedno widziała w okresie kolonialnym, odkąd przywieziono ją do Wietnamu na początku XX w. Muzeum Miasta Ho Chi Minh, mieści się w białym klasycystycznym budynku, znanym kiedyś pod nazwą pałacu Gia Long. Na ścianach sal balowych z okresu kolonialnego zawieszono zdjęcia z lat wojny, przedstawiające m.in. płaskodenne łodzie, w których Yietcong ukrywał broń. Pod ziemią od budynku muzeum aż po Pałac Zjednoczenia ciągną się betonowe bunkry. Jest w nich zarówno przestrzeń mieszkalna, jak i sala zgromadzeń. Tu właśnie ukrywali się na początku lat 60. XX w. prezydent Dier z bratem, zanim uciekli do kościoła w Cholonie, gdzie zostali pojmani a następnie zastrzeleni. Świątynia hinduska Mariamman przy ulicy Truong Dinh, o trzy prze­cznice od targowiska Ben Thanh, zo­stała wzniesiona pod koniec XIX w. i  służy niewielkiej grupie mieszkają­cych w mieście Tamilów. Przy końcu Le Duan Sajgońskie zoo i Ogród Botaniczny oferują ucieczkę od ulicznego chaosu, jest to, bowiem chyba najspokoj­niejsze miejsce w całym Ho Chi Minh.  Mieszka tu 800 zwierząt 120 gatun­ków i rośnie 2000 drzew. Muzeum Historii Wietnamu (Bao Tag Lich Su), usytu­owane po lewej stronie od wejścia do ogrodu botanicznego, to znakomite miejsce dla turystów znużonych tema­tyką wojenną. Wybudowali je Francuzi w 1927 r. Dokumentuje ewolucję kul­tur Wietnamu, od epoki brązu i Dong Son, do Funan, Czamów i Khmerów. Przyległy wodny teatr lalkowy na świe­żym powietrzu daje półgodzinne przedstawienia. Po prawej stronie od wejścia do mu­zeum wznosi się Den Hung, świątynia przodków Hung Yuonga, króla założy­ciela Wietnamu. Nieduża chińsko-wietnamska Pagoda Jadeitowego Cesarza, przy Mai Thi Luu 73 pochodzi z 1909r. Zbudowana przez kantońskich buddystów należy do najbarwniejszych pagód w mieście. Kunsztownie odziany w sza ty taoistyczny Jadeitowy Cesarz spogląda na główne sanktuarium. Obok niego po lewej stronie, stoi trzygłowa, osiemnastoramienna figura Phat Mau Chaij De, matki buddów Środka, Północy, Wschodu, Zachodu i Południa. Drzwi z lewej strony komnaty Jadeitowego Cesarza prowadzą do Sali Dziesięciu Piekieł, gdzie rzeźbione drewniane płyciny przedstawiają całkiem jednoznaczny los oczekujący tych, którzy zostali skazani na męki w dziesięciu kręgach piekieł. Buddyjska pagoda w stylu japońskim Vinh Nghiem, przy ulicy Nguyen Van Troi w Trzeciej Dzielnicy, jest największą budowlą tego typu w mieście. Wzniesiona z pomocą Towarzystwa Przyjaźni z Japonią powstawała w latach 1964-73. Parawan i wielki dzwon wykonano w Japonii. Dzwon stanowiący dar japońskich buddystów przekazano podczas wojny wietnamskiej, jako widomy znak modlitwy o jak najwcześniejsze zakończenie konfliktu. Duża, trójkondygnacyjna wieża pochówkowa za właściwą świątynią zawiera urny ceramiczne z prochami zmarłych. Pagoda Giac Lam, na zachodnich peryferiach miasta jest uważana za najstarszą. Pochodzi z końca XVII w. Rzeźbione drewniane kolumny we wnętrzu są zdobione złoconymi inskrypcjami wykonanymi wietnamskim pismem nom, którego użyto również na czerwonych tabliczkach, gdzie zapisano żywoty mnichów z poprzednich pokoleń, których portrety zdobią lewą ścianę. W pagodzie znajduje się wiele pięknie rzeźbionych figur z drewna chlebowcowego.   

  • Sajgon -  Ho Chi Minh -  ulice
  • Sajgon   ulice
  • Tay Ninh -  kościół oryginalnej wietnamskiej religii  kaodaizmu
  • Modlitwa
  • Modlitwa
  • Modlitwa
  • Kolumny
  • Modlitwa
  • Modlitwa
  • Modlitwa
  • Kolumny
  • Modlitwa
  • Przed wejściem
  • Ich papież
  • Oko
  • Porządkowy
  • Widok z przodu świątyni
  • Park
  • Kwiaty
  • Roślina
  • Ozdoba na świątyni
  • Kapliczki obok świątyni
  • Na szczycie świątyni
  • Tunele Cu Chi
  • I tym się zamaskuje
  • Tyczki bambusowe
  • Wejście do tunelu 50x70 cm
  • Wejście
  • Dzungla
  • Partyzanci
  • Amerykański czolg
  • Domowa pułapka
  • W warsztacie
  • Młynek do robienia mąki z ryżu
  • Kopanie tuneli
  • Partyzanci
  • Sandały z opon
  • Wchodzę do tunelu 70 x 100 cm
  • Wyjście
  • Ale go pogieło
  • Szałasy
  • Tapioka
  • Tapioka
  • Inny rodzaj pocisku
  • Plan zwiedzania
  • Plantacja kauczukowca
  • Plantacja kauczukowca
  • Kauczuk
  • Gabinet prezydenta
  • Gabinet prezydenta
  • Sala posiedzeń
  • Park
  • Dywan
  • Sala do przyjęcia dyplomatów
  • Helikopter na dachu
  • Najwyższy budynek Sajgonu
  • Czołgi
  • Bunkier dowodzenia
  • Katedra Noter Dame
  • Wnętrza
  • Wnętrza
  • Wnętrza
  • Katedra Noter Dame
  • Budynek poczty
  • Wnętrza
  • Wnętrza
  • Opera
  • Wejście
  • Pani rozdaje programy
  • Nad wejściem
  • Ratusz miejski
  • Ja i ratusz
  • Zdobienia ratusza
  • Zdobienia ratusza
  • Lunch
  • Lunch
  • Slamsy
  • Węzeł kabli
  • Pagoda Thien Hau
  • Zdobienia
  • Zdobienia
  • Zdobienia
  • Zdobienia
  • Kadzidła
  • Główny ołtarz
  • Modlitwy
  • Rzeźba
  • Rzeźba
  • Rzeźba
  • Rzeźba
  • Lunch
  • Fabryka wyrobów z laki
  • Produkcja
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Wyroby
  • Sajgon na pożegnanie

Zaloguj się, aby skomentować tę podróż

Komentarze

  1. koniczyna
    koniczyna (22.12.2015 16:04)
    Z ciekawości wpadłam do "Twojego" Wietnamu i stwierdzam, że zwiedziłeś znacznie więcej aniżeli ja.
    Części wspólne przeczytałam z dużym zainteresowaniem, dobra lekcja historii, w którą wplotłeś znane legedny wietnamskie...
    Pokazałeś szczegółowo, wszystko co udało się Tobie zwiedzić i zobaczyć, to dobrze. Takie wskazówki są przydatne dla przyszłych kolumberów, chcących odwiedzić Wietnam.
    Jakże dwie różne relacje można stworzyć z tego samego kraju.
    Z chęcią wrócę jeszcze, aby doczytać te miejsca, które celowo ominęłam, nastawiając się na zwiedzanie tylko północnego Wietnamu.
    Jakoś tak mam, że lubię chodzić swoimi ścieżkami, wybieram trasę taką, która jest tylko podporządkowana nam i naszym zainteresowaniom.
    Pozdrawiam serdecznie i dziekuję za wizytę w " moim" Wietnamie.

  2. cairos
    cairos (10.02.2013 10:11) +1
    Świetnie opracowana podróż. Dużo ciekawostek, opisów i interesujących zdjęć.
  3. turysta1310
    turysta1310 (22.01.2013 14:27) +1
    Po wylądowaniu w Hanoi jedyny w krótki spodniach i podkoszulce na ulicy byłem Ja.
  4. przedpole
    przedpole (19.01.2013 8:54) +1
    Ciekawa podróż ,choć pogoda Ci nie dopisała
  5. s.wawelski
    s.wawelski (17.01.2013 0:11) +2
    Z tego, co u Ciebie wyczytalem, to Wietnam ma ciekawa historie...
turysta1310

turysta1310

Tadeusz Walkowicz
Punkty: 188189