2011-04-14
Podróż Peru- spełnienie marzeń
podróż samolotem lamy. alpaki wikunie ptactwo park narodowy linie nazca wulkany klasztor indianie kanion colca stolica sanktuaria jezioro inkowie cudowna kultura pociąg
Opisywane miejsca:
(1777 km)
Typ: Album z opisami
Zaloguj się, aby skomentować tę podróż
Komentarze
-
Z tym pechem z MP to nie do końca. Pora deszczowa,a tym samym możliwość obsunięć gruntów,trwa nawet do końca marca na tym terenie. Warto brać pod uwagę okres w którym podróżujemy,żeby do minimum ograniczyć tego typu problemy. -
Wspaniała podróż rzeczywiście mieliście pecha z Machu Picchu ale jest powód do powrotu do Peru.Bardzo fajnie się czytało i oglądało zdjęcia.Pozdrawiam -
Z dużą przyjemnością odbyłem drugą podróż do Peru. Byliśmy w tych samych miejscach. Pozdrawiam Tadek -
Gratuje spenienia maryenia.Ono wciaz przede mna -
Barwna relacja okraszona ciekawymi zdjęciami. Nawet bez Machu Picchu podróż jest godna pozazdroszczenia, choć oczywiście szkoda, że mieliście pecha i ominęła Was ta wisienka na peruwiańskim torcie. W każdym razie - tak jak stwierdziłaś w tytule podróży - Peru to Twoje spełnione marzenie. Moje jeszcze nie, choć na liście miejsc, które chciałbym odwiedzić zajmuje jedno z czołowych miejsc. Pozdrawiam. -
Aniu - z wielkim zainteresowaniem przeczytalem relacje - Peru to takze moje niespelnione jeszcze marzenie.Ech eliminacja z programu Machu Picchu to wielki pech niestety. Ale i tak zazdrosze wspanialych wrazen -
Dooglądałem zdjęcia. Jest na co popatrzeć :) Fajnie było powrócić także do swoich wspomnień. Tekst super. Co do ilości gatunków ziemniaków, nie podejmuję się dyskutować z Autorytetami. Cóż, życzę jeszcze powrotu co Machu Picchu i kolejnych ciekawych relacji.
Pzdr/bARtek -
Czyta sie jednym tchem! zamieścilas również duzo ciekawych informacji historyczno-kulturowych, ktore dodatkowo uatrakcyjniaja i dowartościowują opowieść. Jedynym moim zastrzezeniem jest podana przez Ciebie ilość gatunków ziemniaków :-) Z moich badań w tym kierunku wynika, ze ta liczba oscyluje gdzieś między 200 a 300. -
Ze zdjeciami dojechalem do konca, a tekst jeszcze sobie dozuję :-) Z Tym Machu Picchu to rzeczywiscie wielki pech, ale za to byla przygoda :-) Z Twoich zdjec wnioskuje, ze wciaz macie sporo do zobaczenia w okolicach Cuzco, jak Salinas, Puca Pucara, Maras...Nie wiem tez jaka porcje Pisac przeszliscie, bo ruiny ciagna sie w gorach wzdluz sciezki wykutej w skale. Sa jeszcze ciekawe ruiny na polnoc od Limy jak Trujillo. Mam tu na mysli, ze jesli postanowicie kiedys wrocic do Peru, to nie bedzie sie Wam nudzilo :-))
Ja mam niestety bardzo malo materialu zdjeciowego z Peru, bo sie wowczas bardzo nastawilem na filmowanie, wiec z przyjemnoscia obejrzalem Wasze zdjecia. Ladnie Wam powychodzily zdjecia z Nazca mimo lekkiej mgielki.
Co do smakow, to cuy jakos nam nie podszedl, ale za to alpaca jak najbardziej :-) -
Aniu, poczułem się dumny i chyba się nawet zaczerwieniłem :) Cieszę się, że choć niewielki wpływ miałem na to, że pojawiłaś się na Kolumberze :) Mam nadzieję, że Machu Picchu jeszcze nawinie się Wam przed obiektyw :)
Pzdr/bARtek
-
Aniu, Ciekawa relacja, obfitująca w wiele szczegółów.
A propos "ekstremalnych" smaków to dla mnie Bear Grylls nie ma sobie równych. To, co Bear pokazuje w programie "Ultimate Survival” sprawia, że mam ciarki na plecach, ale podziwiam go, że jest w stanie zjeść tyle nietypowych rzeczy, żeby pokazać innym, co zrobić, żeby przetrwać w ciężkich warunkach. Jak sam przyznał w jednym z wywiadów raz tylko nie wytrzymał i musiał "zwrócić światu" jądra bawoła, którymi poczęstowali go Berberowie ;)
Świnka morska to przy tym "pestka" ;) Jeśli kiedyś będę miała okazję to myślę, że nie omieszkam jej spróbować... -
No dla mnie bomba! Przeczytane do ostatniej kropki, zdjęcia będę sobie dawkował :)
Co do świnki morskiej - teraz inaczej spojrzałbym na Gucia mojej żony :) -
Bartku- to Ty jesteś mistrzem w opowieściach, " Twoje Peru " towarzyszyło nam przed wyjazdem , więc to że moja opowieść podobała Ci się to dla mnie bardzo duży komplement. Mało tego tak mi się spodobał Twój opis , że postanowiłam iść Twym śladem i też opisywać nasze podróże małe i duże. Jesteś więc moim kolumberowym " ojcem chrzestnym" ;)).
Machu Picchu - może jeszcze kiedyś, całe życie przed nami, a marzymy z mężem o tym od czasu , jak poznaliśmy kiedyś w Kielcach nauczyciela, który za przysłowiowego 1 $ zwiedził całą Amerykę Południową, to wówczas aż wstyd dla mnie dowiedziałam się o Machu Picchu i od tego czasu co mi wejdzie w łapy o tym kontynencie to czytam.
mamy koleżankę Boliwijkę, która pracuje w Płocku , więc ostatniego słowa nie powiedzieliśmy, tym bardziej , że na tej wycieczce właściwie Boliwii nie zwiedzaliśmy.
Pozdrawiamy Smoczka i Bartka ;)) -
Smoczku, - do tematu świnki podeszliśmy z mężem tak, 32 sole nie majątek , zamówimy i zobaczymy... mieliśmy wybór , mogliśmy zamówić bez ryjka i łapek, nawet byłoby taniej, ale ja uważałam, że jak próbować to po peruwiańsku. Bartek ma rację, nadziewane polskie prosiaczki tez wyglądają okrutnie, mój mąż - Sri Lańczyk wzdryga się na kaszankę i czerninę, bo jak to można zjeść coś z krwi ?
świnka wyglądała jak szczurek, była brzydka , ale smakowała bardzo dobrze, jak młody kurczaczek, przysłowiowy chłop się nią nie naje, mało mięska. Jestem za tym, żeby próbować kuchni lokalnych.
i jeszcze coś dodam, kiedyś stałam w sklepie po bułki, przede mną Pan Czarodziej zabawiał sprzedawczynię, mnie się nie spieszyło... Oglądał ten pan program o szkole przetrwania , jak to uczestnicy jedli jakieś robale, Pan się wzdrygał, Pani też , że jak można jeść takie paskudztwo i że oni nigdy w życiu. A moim zdaniem w ekstremalnych warunkach , kiedy w grę wchodzi żyć albo nie żyć zjedli by i jeszcze powiedzieli że pycha. Co nie omieszkałam im powiedzieć, jak mamy wybór to jemy co chcemy, ale Peru to biedny kraj i na pewno ludzie się cieszą, że choć małą świnkę morską mogą sobie hodować.
-
Bartek, to juz 2 osoby :-) Moze po prostu trafilem na zlego kucharza :-)
-
Z przyjemnością pooglądam Peru widziane Twoimi oczami i przypomnę sobie swoje przeżycia. Zdjęć sporo, więc po kawałeczku :)
Szkoda, że ominęło Was Machu Picchu, bo jednak jest warte zobaczenia, choć mnie bARdzo podobało się takę Pisaq.
Gratuluję ciekawej opowieści. Na razie plus za opowieść.
Pzdr/bARtek
PS. Smoku, Ania nie jest jedyną, której smakowała świnka morska, mnie także. A co do widoku na talerzu, to ja miałem duże problemy widząc kiedyś małą świnkę nafaszerowaną kaszą w polskiej restauracji... -
Pierwszy!! Gratuluję! Piękna opowieść z pięknej podróży. Peru to mój ulubiony kraj Ameryki Południowej. Zdjęcia będę sobie dawkował :-)
Jesteś jedyną osobą, którą znam, która twierdzi, że jej smakowała cuy (świnka morska), bo tak rozumiem porównanie jej do kurczaczka :-) Mnie zmroził już sam wygląd biednego zwierzątka rozciągniętego na wielkim półmisku :-)
Nie wiedziąłem, że quinoa doczekała się polskiego odpowiednika, kinła :-)
Pozdrowienia :-)