Podróż Praga - życiu pomaga

Najlepiej zjeść go na stojąco w jakimś sklepie. W każdych delikatesach (Lahu°dky), a także w wielu sklepach spożywczych są wystawione w wielkich szklanych gablotach tace z chlebickami. Grube kromki bułki paryskiej smaruje się masłem lub jakąś smakową pomazanką, a to okłada wędliną, jajkiem, sałatkami, warzywami i wyciśniętymi różami z przeróżnych past. Mój ulubiony to "chlebicek kombinovany". Są na nim makrela, łosoś, kawior z czerwonych ryb oraz łyżka sałatki krewetkowej, całość przyozdobiona plasterkiem cytryny i gałązką pietruszki.

Najlepsze chlebicky są w Lahu°dkach na ulicy Jungmanovej (najłatwiej dojść tam z dołu Vaclavskiego Namesti). Dokładnie naprzeciwko pałacu Adria - niebywałego budynku z początku stulecia w stylu rondokubizmu (niespotykanym prawie w Europie). Jeśli zobaczycie dom, w którym David Lynch mógłby nakręcić jakiś swój psychohorror, to jest to właśnie to miejsce i obok w spożywczym trzeba "dać sobie" (jak mówią Czesi o jedzeniu) miękki, świeży chlebicek.

 

To, że Praga jest tak piękna, wynika z rywalizacji. Przed powstaniem państwa czechosłowackiego, na początku wieku, w mieście na pół miliona mieszkańców mieszkało 30 tys. Niemców. Nie utrzymywali z Czechami kontaktów. ?Jednojęzyczne" były pływalnie, parki, place zabaw, większość kawiarni i sklepów. Nie było żadnego wspólnego gmachu, żadnej wspólnej kliniki, nawet kostnicy. Niemiecka Praga - to prawie wyłącznie bogacze, którzy zarządzali kopalniami, bankami, fabrykami; oficerowie i profesorowie (to oni zaprosili Einsteina, by tu pracował). I tak 93 proc. czeskich mieszkańców Pragi rywalizowało z 7 procentami Niemców, budując coraz piękniejsze i awangardowe gmachy. Efektem tej rywalizacji są m.in. kubistyczne domy. Czechy to jedno z niewielu miejsc na świecie, gdzie kubizm objawił się również w architekturze. Jeśli idąc w dół Vaclavskego Namesti, na końcu placu skręcimy w prawo, dojdziemy do rogu Celetnej i Ovocnego Trhu, gdzie stoi kubistyczny Dom U Cerne Matki Boži. Zaprojektowany przez Jirzego Gocara w 1911 r., miał być domem dynamicznym, "w ruchu". Skoro nowoczesny dom ma nawiązywać do rozedrganego baroku Starego Miasta, musi być kubistyczny - rozumował Gocar. W budynku mieści się muzeum kubistycznych mebli. Na dole jedna z najlepszych księgarni z książkami o sztuce, zaś obok galeria kubistycznych przedmiotów - replik oryginalnych czeskich projektów z lat 1910-1930. Ceny tylko do zapamiętania i szokowania znajomych.