2010-02-08

Podróż Sierra de Gredos

Opisywane miejsca: Sierra de gredos
Typ: Porada

Sierra de Gredos to masyw górski położony niespełna 100 kilometrów od Madrytu. Królują tu krajobrazy górskie, niemal do złudzenia przywodzące na myśl Tatry. Sierra de Gredos to góry z alpejskim charakterem. Są częścią Sistema Central, łañcucha górskiego, który przechodzi równoleżnikowo przez środek półwyspu Iberyjskiego, przecinając go na pół. Byłem tam z Gotramping ( http://gotramping.pl/index.php/pl/gruzja  ).

Trochę geografii  

Sistema Central składa się de facto z dwóch części. Jedną stanowi   Sierra de Guadarrama, a drugi to nasze Sierra de Gredos.  Gredosy, jak potocznie można przechrzcić Sierra de Gredosleżą na zachód od Madrytu. Jego wierzchołki  wyznaczają  granicę pomiędzy płaskowyżem Messetas na północy, pokrywającym się z grubsza z obszarem zajmowanym przez administracyjny region Castilla y Leon. A na południu  rozciąga się równina  Castilla La Mancha. Opisywane „górki” ze względu na znaczną wysokość nazwano  „espinazo de Castilla”- „Dachem Kastylii”. Warto dodać, że ewidentnie królują nad okolicą. Przewyższenia sięgają ok. 1800 m.    Sierra de Gredos budzą niezły szok u turystów przybywających do Hiszpanii i sądzących, że obszar środkowej Hiszpanii  to sucha równina, stepowa i  uboga w wodę.  A prawda wygląda zgoła inaczej. Hiszpania, jest drugim po Szwajcarii najbardziej  górzystym państwem Europy. Jest tu gdzie wędrować przez kilka lat. Nic tylko eksplorować.  

Regionalny Park de Gredos    

Łańcuch Gredosów liczy 140 km długości i około 40 szerokości .Rozpoczyna się w Cerro de Guisando na wschodzie i ciągnie się równoleżnikowo do drogi z Avila do Cacares.  Środkowa, najbardziej interesująca część została ogłoszona Parco Regional de la Sierra de Gredos. Krajobraz Sierra de Gredos jest zróżnicowany. Wschodnia partia przypomina łagodne wierzchołki Tatr Zachodnich. Rejon środkowy i zachodni „staje dęba”. Zwłaszcza środkowe Sierra de Gredos kuszą surowością kształtów. Zbudowane z granitu  bardziej przypominają Tatry Wysokie niż sąsiednie masywy. Wpływ na to miało zlodowacenie, które zmroziło te góry w czwartorzędzie. Zbocza Sierra de Gredos pokrywało 41 lodowców, po których zostały ślady w postaci dolin „u”-kształtnych, moren i jezior polodowcowych  W środkowej części masywu wznoszą się najwyższe szczyty pasma. Wiele z nich przewyższa  2000 metrów. Najwyższym szczytem Sierra de Gredos jest Almanzor (2592 m n.p.m.). Almanzor z arabskiego zwycięzca przypomina smukła granitową turnię wyrastającą z grani w otoczeniu pięknych turni. Bywa popularnym celem wspinaczek. Gredosy prezentują dwa oblicza, niczym  łagodny Dr. Jekyl i groźny Mr. Hyde. Dostęp w góry jest łatwiejszy  od północy. Wysoko położone doliny umożliwiają dojazd samochodem. Otoczone są wysokimi szczytami i dolinkami o stromych ścianach skalnych  wyrzeźbionych  przez lodowce.   Od południowej strony szczyty opadają stromo  do doliny rzeki Tietar.  ( Valle del Tietar i La Vera). Strona północna i południowa różnią się zasadniczo nie tylko krajobrazem ale i klimatem i roślinnością. Bardziej sucha jest południowa strona, która jest owiewana gorącymi wiatrami z południa. Na północy jest znacznie więcej wody i upał być może znośniejszy.   Dojazd   Ponieważ północne stoki Gredosów są bardziej przystępne dla turystów i wspinaczy lepsza infrastruktura panuje w górach od strony północnej. Z Madrytu do serca de Gredos prowadzi droga krajowa M- 501. W San Martin de Valdiglesias należy skręcić w N-403 nastepnie w podrzędną drogę AV-905 prowadzącą na zachód wzdłuż łańcucha. Punktem wypadowym w rejon centralnych Sierra de Gredos jest miejscowość Hoyos del Espino.  Tutaj można wystartować na wycieczkę  do jeziora Laguna Grande a następnie bardziej wprawni na wznoszącego się nad jeziorem Almanzora. Centrum informacji turystycznej, gdzie można zebrać podstawowe informacje mieści się przy wylocie drogi  w głąb gór.  Na skrzyżowaniu przy posągu muflona trzeba skręcić w lewo. Po ok. 150 m. po prawej stronie będzie budynek parku regionalnego. W informacji zaopatrzą nas  w średnio czytelne mapki rejonu. Natomiast bardzo interesująca jest ekspozycja historyczno-przyrodnicza o Sierra De Gredos. Okazuje się, że jest to teren łowiecki królów Hiszpanii. Drzewiej wybierali się tu na polowanie na kozice. Na zdjęciu widać nawet Alfonsa XIII w pozie triumfatora z nogą na ubitym koźle.  Z biedą ale da się wyróżnić w łańcuchu Gredos piętra alpejskiej roślinności. Regiel dolny wypełniają  kasztany, dęby ostrolistne, z roślin rozpowszechniona jest krzaczastych lawenda. Wyżej rosną iglaste pinie i sosny.  Powyżej 1600 m n.p.m. rozciąga się pas hal górskich. Z  nich wyrastają turnie skalne.  

Trochę o faunie 

  Góry de Gredos obfitują w faunę. Żyje tu ok., 230 gatunków zwierząt. Symbolem gór są muflony. Są tak popularne, że zdarza się widzieć stada liczące po kilkadziesiąt osobników. Tylko w Sierra de Gredos żyje salamandra z gatunku Almanzor ( salamandra almanzoris). Królem przestworzy jest orzeł królewski. Kiedy pojechałem w Sierra de Gredos na długi weekend majowy, ku mojemu zdumieniu w górach pełno było jeszcze śniegu. Gospodarz jednego ze schronisk  stwierdził nawet, że   zimą leżało tu 3 metry śniegu. Sierra de Gredos bywają zaśnieżone i w maju. Opady są tu wyjątkowo obfite. Łańcuch  stanowi rezerwuar wody dla ogromnego obszaru Hiszpanii. Góry znajdują się  w dorzeczu dwóch dużych rzek płynących ze wschodu Hiszpanii na zachód.: Duero i Tajo.  W pobliżu wioski Navarredonda ma źródło Rio  Tormes , która wpada do Duero. Zaś Rio Alberche płynie na południe i kończy bieg w wodach Tajo w pobliżu Talavera de la Reina. 

I turystyce 

  W Sierra de Gredos jest 20 wytyczonych i oznakowanych szlaków turystycznych. Najważniejsze rejony turystyczne to rejon pomiędzy Cuevas del Valle i El Arenal  na wschodzie, trasa z Collado del Pinillo przecinająca łańcuch z północy do schroniska Domingo Fernando po południowej stronie.  Następnie rejon Laguna Grande. Także trasa z Navamediana do Cinque Lagunas oraz okolice Navalguijo. Obszar środkowej części Sierra de Gredos stanowi Park Regionalny. Niewątpliwie sercem terenu  jest rejon Laguna Grande z Almanzorem.  Wybierając się w rejon najwyższego szczytu Gredosów należy skręcić na południe w Hoyos del Espino . Po kilku kilometrach jazdy w głąb gór  samochód zostawiamy  na parkingu na tak zwanej Plataformie. To parking  na wysokości 1780 m n.p.m. Stamtąd prowadzi nad Laguna Grande  do schroniska Elola żółty szlak,   skąd można przypuścić atak na Almanzora. Ścieżka jest szeroka niczym nasze ceprostrady.  W odległości ok. 20 min marszu od parkingu znajduje się schronisko Reguero Llano. Zlokalizowane jest  nieco z boku szlaku. Trasa pośród mokradeł i potoków pełnych wody wiosną  prowadzi na grzbiet Los Barrerones (2170 m n.p.m.). Cały czas widać łagodne, nieco „zbieszczadziałe” północne stoki Gredosów porosłe zżółciałą murawą wysokogórską. Dla tych, którzy na parkingu zatrzymają się wieczorem  najwygodniejszy będzie nocleg w schronisku. Kiedy zaparkowałem  samochód wieczorem na Plataformie  przywitało mnie stado ok. 50 muflonów, które z dużym ociąganiem ustąpiły mi miejsca na szlaku zwlekając się kiedy wkroczyłem zdecydowanie na ich teren.  Po drodze nad Laguna Grande znajdują się dwa obmurowane źródła wody. Ważne jest to zwłaszcza latem kiedy upał niemiłosiernie pali. Z Los Barrerones, na którym szlak przełamuje się w kierunku doliny Laguna Grande odsłania  całe piękno polodowcowej doliny Circo de Gredos. W jej centrum leży jezioro Laguna Grande. Otoczone jest godną koronką postrzępionych szczytów. Wyróżniają się wśród nich kopiasty Morezon (2389 m n.p.m.), dalej Tres Hermanitos ( Trzej bracia 2357 m n.p.m.). Nazwa wskazuje na nietypowy ich kształt. Są to strzeliste iglice skalne wyrastające ze stromej grani. Dalej za przełęczą Portilla de los Machos wyrasta mur Cuchillar de las Navajas z najwyższym wierzchołkiem o wysokości 2493 m n.p.m. Dalej jest przełęcz Portilla Bermeja (2452 m n.p.m.), która przechodzi w smukłą grań biegnąca w stronę Almanzora.  Almanzor od północy prezentuje się rzeczywiście jak godny zwycięzca. Północno-wschodnia ściana w kształcie trójkąta jest lita i niemal pionowa. Jest popularnym celem wspinaczek.  Szlak z grzbietu, na którym stoimy obniża się nad jezioro lezące na wysokości 1980 m n.p.m. Na jego zachodnim brzegu rozsiadło się kamienne schronisko. Elola   samo w sobie może być celem wycieczki.  Natomiast bardziej wytrwali mogą wybrać się nieznakowaną ścieżką  na przełęcz Portilla Bermeja ( stromo), a stamtąd przy użyciu liny granią w prawo na Almanzora. Na przełomie kwietnia i maja w górach leżało jeszcze ok. 1 metra śniegu. Zdobycie Almanzora wymaga w tym czasie  raków i czekana.  W masywie Almanzora możliwe są również wycieczki nieznakowanymi ścieżkami przez Cerro de los Huertos do pięknej polodowcowej Doliny 5 Stawów na zachodzie. Trasa przecina stromą grańkę na wysokości ok. 2000 m n.p.m.  następnie przez stromą Portilla del Rey 2329 m n.p.m. schodzi do doliny. Jeszcze inna ścieżka wiedzie z Los Barrerones na Morezona 2389 n.p.m. w grani otaczającej Laguna Grande. Pięknie stąd widać stromych Los Tres Hermonitaz i świetnie Almanzora, Następnie opada na wschód by przez plecy Morezona obniżyć się do ruin Refugio del Rey ( ruin schroniska królewskiego). Leży ono w głównej grani Sierra de Gredos.  Stamtąd można zejść do Plataformy. Przejście z Laguna Grande zajmie ok. 5 godz. Z Morezona wspaniale widać całe otoczenie doliny, a przy dobrej pogodzie również południowe przepaście Sierra de Gredos. Jeszcze inny szlak wysokogórski prowadzi ze schroniska Elola nad jeziorem Laguna Grande by przwijając się przez przełęcz Portillo del Rey (2356 m n.p.m.) dobić do Doliny Pięciu Stawów ( Cinco Lagunas). Warto się wybrać w Sierra de Gredos. Najlepiej pomiędzy majem  a lipcem oraz we wrześniu, kiedy upały nie są tak dokuczliwe.  

więcej http://www.gotramping.pl          

  • Barca de Avila i "Gredosy" w tle
  • ładna koronka
  • z eteleobiektywem                www.gotramping.pl
  • Przyleciał helikopter Guardia Civile
  • Wiatr niesie mgłę od południa
  • na grani- Almanzor w tle        www.gotramping.pl
  • kozorożce nie boją się ludzi
  • grańka na zbliżeniu
  • Na grani
  • kopczyki oznaczające trasę
  • Sierra de Gredos wiosną        www.gotramping.pl

Zaloguj się, aby skomentować tę podróż