Porto (zwane także Oporto) jest drugim co do wielkości miastem Portugalii. Leży nad Oceanem Atlantyckim, u ujścia rzeki Douro. W całej algomeracji - Zespole Metropolitalnym Porto mieszka 1,7 mln osób."
Najstarsze informacje o mieście pochodzą z V wieku. Od ówczesnej łacińskiej nazwy tutejszych dwóch bliźniaczych osad Portus i Cale wywodzi się nazwa całego kraju. Nazwa najpierw przeniosła się na całe wówczas hrabstwo, zaś miasto straciło drugi człon i od tej pory jest to Porto. Pierwotna osada założona została prawdopodobnie przez Celtów. W czasach rzymskich była ona ważnym portem. W roku 409 zajęta została przez germańskich Swebów, zaś w roku 585 podbita przez Wizygotów. W roku 711 Porto zdobyte zostało przez Maurów. W 868 roku miasto odzyskał pierwszy hrabia Portugalii Vimara Peres (ok.820-873), wasal króla Asturii, Leónu i Galicji Alfonsa III Wielkiego (848-910). W roku 1387 król Portugalii Jan I Dobry (1357-1433) poślubił tutaj Filipę Lancaster (1360-1415) i tym samym zawarł sojusz portugalsko-angielski. Dobre stosunki między tymi krajami trwały długie lata.
W XIV i XV wieku Porto miało duży wkład w budowę przyszłej potęgi morskiej kraju. W tutejszych stoczniach zbudowano wiele statków, stąd też portugalski infant książę Henryk Żeglarz wyruszył w roku 1415 na podbój Ceuty. Wyprawa ta zapoczątkowała erę portugalskich ekspedycji morskich i wielkich odkryć geograficznych.
W XVII wieku angielscy kupcy odkryli produkowane w regionie wino. Przypadło im do gustu tak bardzo, że podpisano porozumienie handlowe między obydwoma państwami - tzw, traktat Methuena z 1703 roku. Układ ten był dziełem dyplomaty angielskiego Johna Methuena (1650-1706). Stronę portugalską reprezentował Manuel Teles da Silva (1641-1709). Anglia uzyskała przywileje na zbyt wełny i tkanin w Portugalii, zaś Portugalczycy otrzymali korzystne warunki sprzedaży wina na rynku angielskim. Dzięki angielskim kupcom region Porto zaczął szybko się rozwijać, a wkrótce wino stało się sławne na cały świat, nosząc nazwę jego stolicy. Wino z Porto jest symbolem czasów wiktoriańskich w Wielkiej Brytanii, a w Portugalii metaforą brytyjskiej obecności w tym mieście, która jest ciągle widoczna.
W 1809 roku wojska napoleońskie, którymi dowodził marszałek Jean-de-Dieu Soult (1769-1851) zajęły Porto, lecz wkrótce zostały wyparte z miasta przez angielsko-portugalskie oddziały marszałka Arthura Wellesleya (1769-1852), 1. księcia Wellington. Od lat 20. XIX wieku Porto znane jest z ruchów republikańskich oraz ze swych późniejszych antyrojalistycznych rewolt. Szczególnie znana jest ta z 31 stycznia 1891 roku, skierowana przeciwko Karolowi I (1863-1908) i brutalnie stłumiona.
W XIX wieku do miasta trafiła epoka przemysłowa. Wizerunkiem tego okresu jest interesujący, dwupoziomowy most Ludwika I nad Douro, zaprojektowany przez belgijskiego inżyniera Teofila Seyriga, ucznia Gustave'a Eiffela (1832-1923).
