Od czasu do czasu ktoś mi się pyta w ilu krajach byłem. Wyliczam: Kanada, Birma, Meksyk, USA... i wychodzi z tego jakaś liczba. Myślę sobie: może by tak polepszyć statystykę i pojechać gdzies daleko na koniec swiata. I rzeczywiscie plan stał się bo postanowiliśmy spędzić Boże Narodzenie daleko, daleko tam, gdzie zachodzi słońce. Ale czyż to nie ironia losu, że Hawaje to przecież nadal USA, mimo, że są położone na srodku Pacyfiku w ostatniej strefie czasowej na ziemi.
Gdy w środku zimy lądujemy w Honolulu, przeżywamy mały szok klimatyczno-obyczajowy. Pogoda jest letnia i mimo wieczorowej pory temperatura jest na krótkie rękawki. Gdy chcemy odebrać bagaże okazuje się, że trzeba pójść do innego budynku. Wychodzimy z terminalu i otaczana nas od razu bujna tropikalna przyroda z pięknymi kolorowymi kwiatami na czele.
Ludzie są tu bardziej zrelaksowani i mili, co widać od razu. Najpierw, gdy wynajmujemy samochód a następnie gdy się zatrzymujemy w przydrożnym supermarkecie aby kupić coś do jedzenia, bo będziemy mieszkać w domku na hawajskiej wsi.
Gdy dojeżdżamy na miejce jest już głucha noc i nic nie widać, ale rano wschodzące słońce widać z okna a kilkadziesiąt metrów od nas szumi ocean. Przed śniadaniem idziemy na spacer po piaszczystej plaży. Spod naszych stóp uciekają kraby, a zabawne ptaszki zwane sand pipers biegają to goniąc uciekającą wodę, to przed nią uciekając.
Czytając materiały o Hawajach miałem wrażenie, że wyspa Oahu jest o wiele bardziej rozwinięta lub "miastowa", bo jakby nie było leżące tu miasto Honolulu liczy sobie wraz przylegającymi przedmieściami prawie milion mieszkańców czyli 2/3 całej ludnosci Hawajów. Jednakże rzeczywistość okazuje się ciut inna, bo poza Honolulu, reszta wyspy robi wrażenie dość senne i spokojne.
Jeśli zaglądniemy do szkolnego podręcznika aby szybko uzupełnić wiedzę na temat Hawajów, to dowiemy się, że Hawaje wsześniej były monarchią, a po śmierci ówczesnej królowej naród hawajski poprosił rząd Stanów Zjednoczonych o aneksję, która nastąpiła w 1898 roku a 1959 roku Hawaje stały się 50-tym stanem. Jednakże pobyt na Hawajach zwrócił moją uwagę na dość wyraźne tendencje seperatystyczne a to skłoniło mnie do uważniejszego przestudiowania tej części historii archipelagu. Okazało się, że to królowa Liliʻuokalani wcale nie zmarła lecz została zdetronizowana głównie przez amerykańskich magnatów rolnych, a o aneksję poprosił nie tyle naród hawajski, co republikański rząd hawajski rekrutujący się głównie z amerykańskich obszarników ziemskich. W 1993 roku prezydent Clinton wystosował oficjalne przeprosiny za obalenie monarchii Królestwa Hawajów.
Następny istotny epizod w historii Hawajów miał miejsce 7 grudnia 1941 gdy Japończycy zaatakowali bez wypowiedzenia wojny instalacje wojskowe w Pearl Harbor. Dziś śladów tamtego ataku wiele nie zostało, a najważniejszy i najtragiczniejszy spoczywa na dnie u wyspy Ford w zatoce. Jest to pancernik USS Arizona zatopiony jedną japońską bombą... Zginęło na nim ponad dwa tysiące marynarzy. W pobliżu pomnika upamiętniającego miejsce tragedii Arizony stoi dziś inny wielki pancernik - USS Missouri. Wszedł on do służby pod koniec II WS i brał udział w wielu operacjach na Pacyfiku w 1945 roku. Raz był nawet trafiony przez samolot kamikadze. O ile USS Arizona symbolizuje niefortunny dla Amerykanów początek wojny, to USS Missouri jest symbolem zwycięskiego końca działań II WS gdyż na pokładzie tego okrętu zakotwiczonego w zatoce Tokio podpisano kapitulację Japonii.
Na Oahu spędzilismy łącznie 5 dni, co, z perspektywy czasu wydaje się w sam raz.
